Lumley Brian Nekroskop III

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.No dalej! Powiedz, co robiłem? Co udowodniłem przy pomocy tych liczb? Jak sobie życzysz.Odkryłeś, że w Układzie Słonecznym istnieje jedenaście planet,a nie dziewięć, jak przypuszcza się na Ziemi do tej pory.Obie nowe planety są niewiel-kie.Jedna położona jest dokładnie za Jowiszem, ma ten sam okres obiegu, tak więc nig-dy nie jest zauważalna.Druga zaś nie odbija promieni słonecznych i jest mniej więcejtak samo oddalona od słońca jak Pluton. Zwietnie pochwalił go M�bius. A co z ich księżycami? Księżycami? To pytanie jakby zaskoczyło Harry ego. Odczytałem tylko pro-153blem, który przed chwilą rozwiązałeś.Dostrzegłem tam, co prawda, jakieś dygresje, pro-centowe określenia dopuszczalnych błędów, ale. urwał. Ale? Ale? Harry potrafił niemal zobaczyć, jak brwi uczonego unoszą sięw oczekiwaniu. Wszystkie wskazówki zawarte zostały w równaniach, Harry.Dobrze.Sam opowiem ci wszystko odezwał się M�bius. Wewnętrzny obiekt nie posia-da prawdziwego księżyca, lecz znalazłem coś, czego nie można zignorować.Sprawdzi-łem dokładnie i wszystko wskazuje na to, że w odległości trzech kilometrów od planetymatki, krąży sferyczne ciało z niklu i żelaza.Oczywiście, mógłbym to udowodnić idąc,tam i oglądając na własne oczy.Harry potrząsnął głową pokonany i kwaśno skrzywił się. Jesteś dla mnie zbyt dobry powiedział. Zawsze będziesz.Czy pozwolisz mipomóc temu odkryciu wyjść na powierzchnię? To powinno być łatwe i wywróciłobydo góry nogami wiele z dotychczasowych teorii! Mogłoby to być dzieło amatora, które-go anonimowość nie miałaby nigdy zostać rozszyfrowana pod warunkiem, że po prze-prowadzeniu niezbędnych badań jedna z nowych planet zostanie nazwana moim imie-niem! Naprawdę byłbyś w stanie to zrobić, Harry!? ze wzruszeniem zapytał uczony. Z pewnością znajdę jakiś sposób. Chłopcze.Boże! M�bius ucieszył się jak dziecko. Harry, jakże chciałbymuścisnąć ci dłoń! Możesz inaczej mi się odwdzięczyć odparł Keogh, poważniejąc w jednej sekun-dzie. Tak jak ostatnio, tak i teraz mam do ciebie prośbę.A właściwie trudną zagad-kę do rozwiązania. Trudną? To się okaże.Mów, chłopcze zachęcił go M�bius.Harry opowiedział od początku do końca całą historię. Jak więc widzisz, nie jest to już tylko moja rodzinna sprawa.Weszliśmy na gruntmiędzypaństwowy dodał.M�bius wydawał się być niepocieszony. I ja mam ci pomóc? Jakże miałbym to zrobić? Jeśli, jak mówisz, nie ma ich tutaj.Fizycznie i psychicznie przestali istnieć w tym wszechświecie.Dokąd mógłbym skiero-wać ciebie? Kosmos to kosmos, Harry.Istnieje prosta definicja tego pojęcia.Kosmos toWSZYSTKO.Nie ma ich tutaj to znaczy nie ma ich nigdzie. Z początku też tak myślałem odrzekł Harry. Sam przyznajesz, że twoja prze-strzeń to tylko metafizyczna płaszczyzna kosmosu.Wstępując w nią, występujesz pozatrzy podstawowe wymiary, a nawet poza czwarty.Ale nie przekształca ich ona, tylkobiegnie równolegle do wszystkich razem! I co z tego!? Czy czarna dziura nie jest wyj-ściem z tego kontinuum? Zawsze sądzono, że stanowi wielkie ognisko grawitacji, gdzieczas i materia są pochłaniane bezpowrotnie.Dokąd pochłaniane? One też przestają ist-154nieć w kosmosie, dokąd więc przechodzą, do diabła? Na druga stronę wszechświata.To jedyne wyjaśnienie odpowiedział M�bius. Zważ, że nie zajmowałem się jeszcze czarnymi dziwami profesjonalnie.Nie zdążył-bym, choć mam takie plany. Nie rozumiesz tego, co powiedziałem, czy chcesz ominąć ten temat? dopyty-wał się Harry. Powtarzam więc: jeśli czarne dziury dokądś prowadzą, co z przestrze-nią pomiędzy? Co się dzieje z materią po jej zniknięciu, a przed pojawieniem się w in-nym świecie? To musi być coś w rodzaju naszej przestrzeni M�biusa. Idz dalej naukowiec poprosił zafascynowany. No dobrze.Przyjrzyjmy się temu z boku.Po pierwsze, mamy powiedzmy świat ziemski.Przedstawmy to obrazowo w taki sposób.Harry wyrysował na meta-fizycznym ekranie M�biusa następujący diagram. Dlaczego wstęga? zainteresował się natychmiast matematyk. To bardziej czytelne niż same linie wzruszył ramionami Harry. A zresztą,dlaczego by nie? To tylko przykład! To mogło być koło albo kwadrat, ale w tym ujęciuzmieścić można również przeszłość i przyszłość! No, zgoda! W tym diagramie wszechświata, z punktu A nie można przejść do punktu B bezprzecinania jego krawędzi.Oczywiście należy pamiętać, że ta przykładowa wstążka jestnieskończenie szeroka i nie da się jej po prostu przeskoczyć.Jasne? Jak Słońce! zawołał uczony. A oto jak wyobrażam sobie kontinuum M�biusa.155 To ta sama wstążka, tylko że poskręcana kontynuował Harry. Terazniejszośćzostała obrócona o dziewięćdziesiąt stopni i stała się wiecznością.Punkty A i B znajdu-ją się teraz na tym samym planie i nie trzeba tu przecinać żadnych krawędzi, żeby sięmiędzy nimi poruszać.Zmierzając od jednego do drugiego, wciąż będziemy to robićw terazniejszości! Dalej, dalej ponaglił go M�bius, coraz bardziej przejętym tonem. Dawniej myśleliśmy, że podróż w przestrzeni przypomina spacer w siedmiomilo-wych butach po naszym przeznaczeniu i że w czasie jednej sekundy pokonujemy dy-stans wielu godzin.Ale sprawdziłem wszystko i twierdzę, że to wygląda zupełnie ina-czej.W rzeczywistości nie ma żadnego w jednej sekundzie.Nie istnieje tam pojęcie szybciej , ponieważ nie ma dla niego miejsca.Nie istnieje tam w ogóle przestrzeń.M�bius odezwał się pierwszy po chwili milczenia, jaka zapadła po wywodzie Har-ry ego. Myślę, że cię rozumiem.Oto, co chcesz wiedzieć: jeśli dla nas przestrzeń międzyA i B redukuje się do zera, jeśli ona faktycznie zanika. Dokładnie tak! wykrzyknął Harry. Gdzie ona się wtedy podziewa? Ale i to tylko wrażenie odparł M�bius. Ona wciąż tam jest.To my znikamy,w kontinuum M�biusa, jak upierasz się je nazywać! A jednak dokądś wstępujemy westchnął Harry zniecierpliwiony. Tak przy-najmniej to widzę przechodzimy do pozbawionego życia i materii kręgu w samymśrodku próżni między światami.Zwiatami liczba mnoga! Wiemy, że znajdują się tamdrzwi, którymi można przechodzić do przyszłości, przeszłości i w dowolny punkt o do-wolnej porze.Zaczynam wierzyć, że wśród tysięcy tego rodzaju drzwi są też takie, któ-rych nie potrafimy jeszcze otworzyć! Nie znamy jeszcze rozwiązania otwierających jerównań.Jedne z nich mogą. Prowadzić do twego syna i żony, i do Michaela J.Simmonsa? Tak!M�bius pokiwał głową. Inne drzwi mruknął zadumany. Przyznaj, że znam lepiej swoją przestrzeńod ciebie.Miałem sto dwadzieścia lat na to, żeby dokładnie ja przebadać.Odkryłem jąi przy jej użyciu dotarłem do miejsc, na których odwiedzenie zabrakłoby twojego, naj-dłuższego nawet życia. Chwileczkę chciał wtrącić się Harry. Chwileczkę? Brwi M�biusa nie mogły już pewnie podnieść się wyżej. Chwi-leczkę?! A potrafisz wejść w głąb gwiazdy Betelgeuse, żeby zmierzyć jej temperaturę?Proszę, wyląduj na księżycu Jowisza.Albo na dnie najgłębszego podwodnego rowu naZiemi, żeby określić w przybliżeniu masę wód całej naszej planety.Potrafisz? Nie, nicz tego! A ja tak, i dokonałem tego! Musisz więc przyznać, że wiem na temat kontinuum156więcej, niż ty kiedykolwiek zdołasz się dowiedzieć!Harry nie chciał się z nim wcale spierać. Myślę, że zamierzasz powiedzieć mi coś, czego wolałbym nie usłyszeć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl