Marquez Gabriel Garcia Na falszywych papierach w Chile

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A dokładniej: Chcemy tylko tego, czego nas po-zbawiono: głosu i prawa głosu.Będą żyć wiecznieKult Allende jest o wiele bardziej wyczuwalny w Valparaiso, gwarnym mieście por-towym, gdzie się urodził, dorastał i ukształtował jako polityk.To tu, w domu szewcaanarchisty przeczytał pierwsze książki i tu zaraził się na zawsze zmuszającą do my-ślenia pasją do szachów.Dziadek, Ramón Allende był założycielem pierwszej laickiejszkoły, jaka w ogóle powstała w Chile, a także pierwszej loży masońskiej, w której samSalvador Allende doszedł do najwyższego stopnia Wielkiego Mistrza.Pierwsze pa-miętne wystąpienie miało miejsce w trakcie dwunastu dni socjalizmu legendarnegoMarmaduque a Grove a, którego brat ożenił się z siostrą Allende.Niepojęte, że junta kazała pochować Allende w Valparaiso, gdzie i tak, bez najmniej-szej wątpliwości, pragnął spoczywać.Przywieziono jego zwłoki po cichu, bez żadnychceremonii w nocy 11 września 1973 roku prymitywnym śmigłowcem należącym doWojsk Powietrznych, przez którego szczeliny przenikał mrozny, południowy wicher.Towarzyszyły prezydentowi jedynie żona Hortensia Busi i siostra Laura.Dawny czło-nek służb wywiadowczych junty wojskowej, który wkroczył wraz z pierwszymi zdobyw-cami do pałacu La Moneda, oświadczył amerykańskiemu dziennikarzowi �omasowiHauserowi, że widział zwłoki prezydenta z rozwaloną głową i resztkami mózgu roz-pryśniętymi na podłodze i na ścianach.Pewnie dlatego, gdy wdowa poprosiła, by po-kazano jej twarz męża w trumnie, żołnierze odmówili i mogła zobaczyć jedynie ciałoowinięte w prześcieradło.Pochowano go na cmentarzu Zwiętej Agnieszki, w rodzinnymgrobowcu Marmaduque a Grove a, a jedyną wiązankę kwiatów złożyła żona, mówiąc: Tu spoczywa Salvador Allende, prezydent Chile.Sądzono, że w ten sposób znajdziesię poza zasięgiem publicznego uwielbienia, ale okazało się, że to niemożliwe.Grób jestwciąż celem nieustannych pielgrzymek, a niewidzialne ręce składają tam ciągle świeżekwiaty.Usiłując temu zapobiec, rząd rozpuścił pogłoskę, że zwłoki gdzieś przeniesiono,mimo to kwiaty leżą nadal.Druga kultowa postać młodego pokolenia to Pablo Neruda.Uwielbienie dla niegojest szczególnie widoczne w Isla Negra, gdzie stoi jego dom.Mimo nazwy ta legendarna50mieścina nie jest żadną wyspą, tym bardziej czarną; to rybacka osada leżąca w odległo-ści czterdziestu kilometrów na południe od Valparaiso przy drodze na San Antonio, ześcieżkami z żółtego piasku, wśród niebotycznych sosen, nad zielonym gniewnym mo-rzem o potężnych falach.Pablo Neruda miał tu dom, do którego pielgrzymują dziśzakochani z całego świata.Pojechaliśmy tam z Franzem, żeby jeszcze przed przyby-ciem ekipy francuskiej, kończącej zdjęcia w porcie w Valparaiso, ustalić kolejność ujęć.Dyżurujący karabinier pokazał nam, gdzie był most, gdzie gospoda, gdzie pozostałemiejsca, uwiecznione przez poetę w wierszach, ostrzegając jednak, że zwiedzanie sa-mego domu jest zabronione. Można go oglądać z zewnątrz dodałCzekając nieopodal gospody na ekipę włoską, odkrywaliśmy, w jakim stopniu poetabył duszą Isla Negra.Póki tam mieszkał, ściągały do miasteczka tłumy młodych ludziz całego świata, mając za jedyny przewodnik tom dwudziestu wierszy o miłości.Chcielijedynie popatrzeć na niego przez chwilę, a gdyby się dało poprosić o autograf, alena ogół wystarczało im znalezć się w tym miejscu.Gospoda była wówczas gwarnymi wesołym przybytkiem rozrywki, gdzie Neruda wpadał od czasu do czasu okryty ja-kimś kolorowym ponczem, w andyjskiej czapeczce, potężny i dostojny jak jakiś pa-pież.Przychodził zadzwonić, bo własnego telefonu pozbył się dla większego spoko-ju, albo ugodzić się z właścicielką, do�ą Eleną, co do kolacji dla grona przyjaciół, którąwydaje wieczorem.Oznacza to, że kuchnia gospody musiała być szczególnie wyszu-kana, bo Neruda słynął jako ekspert od przysmaków tego świata i znał się na gotowa-niu jak zawodowy kucharz.Odznaczał się tak wyrafinowanym smakiem, że przywiązy-wał wagę do najdrobniejszych szczegółów dotyczących nakrycia stołu i potrafił zmie-niać obrus, zastawę i sztućce dotąd, aż idealnie pasowały do potraw, jakie miały być po-dane.Dwanaście lat po jego śmierci wszystko opustoszało.Do�a Elena wyjechała doSantiago, przytłoczona troskami, jakie wywołuje tęsknota, i gospoda chyli się ku upad-kowi.Pozostaje tu jednak ślad po wielkiej poezji: od czasu ostatniego trzęsienia ziemiw Isla Negra występują nieustannie wstrząsy sejsmiczne, regularnie co dziesięć-piętna-ście minut codziennie i co noc.Ziemia drży nieustannie w Isla NegraZnalezliśmy dom Nerudy stojący w cieniu strzegących go sosen, otoczony z czte-rech stron prawie metrowej wysokości płotem, którym poeta odgrodził od świata swojeżycie prywatne.Teraz ze sztachet wyrastają już gałązki.Napis ostrzega, że dom zostałopieczętowany przez policję i że zabrania się wchodzić i fotografować.Karabinier, który51co jakiś czas robił obchód, wyraził się jeszcze dosadniej: Tu wszystko jest zabronio-ne.Ponieważ to wiedzieliśmy jeszcze przed przyjazdem, włoski operator przywiózł po-tężny, rzucający się w oczy sprzęt, po to, by to na nim skupiła się uwaga karabinierów,a przenośną, lekką, niewielką kamerę dobrze ukrył.Poza tym grupa jechała trzema sa-mochodami, żeby nie wiezć całego nakręconego materiału do Santiago jednym autem:w przypadku aresztowania stracilibyśmy tylko posiadaną taśmę.Gdyby nas zatrzyma-no, tamci mieli udawać, że mnie nie znają, Franz i ja zaś mieliśmy udawać dwójkę nie-winnych turystów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl