Christie Agatha Trzynascie zagadek

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poza tym nie było tu żadnejmożliwej kryjówki.Wprawdzie półka na kapelusze była zamknięta na klucz, ale jest takamała, że nie pomieściłaby człowieka.Inspektor kiwał w skupieniu głową w trakcie moich wyjaśnień. Biorę pani słowa za pewnik stwierdził. Wobec tego musiało być tak, jak po-wiedziałem.Wrócił tu po morderstwie.Cóż za brawura! Ale kierownik zamknął drzwi na klucz i wziął go ze sobą! To nic.Dostał się tutaj schodami przeciwpożarowymi i przez balkon.Zostałspłoszony, gdy państwo weszliście do pokoju.Uciekł przez balkon, a gdy wszyscy opu-ściliście pokój, wszedł z powrotem, by dokończyć robotę. Pan jest pewny, że zabił ją złodziej? Na to wygląda, prawda? odparł inspektor, ale jakaś nutka w jego głosie zdra-dziła, że ta wersja niezbyt go przekonuje.Czułam, że nie dowierza Sandersowi w rolizrozpaczonego wdowca, i to mnie pocieszało.Muszę się przyznać, że w sprawie Sandersa miałam id�e fixe, jak mawiają nasi są-siedzi po drugiej stronie Kanału.Wiedziałam, że próbował wysłać żonę na drugi świati mojej opinii o nim, nic nie mogło zmienić.To był po prostu łajdak! Chociaż jego roz-pacz była tak świetnie odgrywana, nie dałam się zwieść pozorom.Po rozmowie z in-spektorem ogarnęły mnie jednak wątpliwości.Ani rusz nie mogłam sobie wyobrazić, bySanders ryzykował tak wiele wracając po kolczyki.Nie widziałam w tym żadnego sensu,a przecież to był inteligentny, logicznie myślący człowiek.Dlatego właśnie był tak nie-bezpieczny.Panna Marple przerwała na moment i powiodła wzrokiem po zebranych. Pewnie widzicie już, do czego zmierzam.Tak często zdarza się to, co najmniejprawdopodobne.Byłam pewna i to mnie zaślepiło.Zaskoczyło mnie zupełnie, zostałobowiem ustalone bez żadnej wątpliwości, że Sanders miał niepodważalne alibi na czaszbrodni.Pani Bantry nie zdołała powstrzymać się od okrzyku rozczarowania.Panna Marplezwróciła się w jej kierunku. Wiem, droga pani, że nie tego pani oczekiwała, gdy zaczynałam opowiadać.Jatakże nie, proszę mi wierzyć.Ale fakty są faktami i musi się je respektować, nawet jeślitrzeba zaczynać wszystko od początku.W głębi serca czułam, że zabójcą jest Sanders,i nic nie było w stanie zachwiać mojego przeczucia.Myślę, że zechcecie państwo teraz usłyszeć, jak przedstawiały się owe fakty.Jak jużwiecie, pani Sanders spędziła popołudnie ze znajomymi grając w brydża.Wyszła odMortimerów około kwadrans po szóstej.Droga do zakładu mogła jej zająć z piętna-ście minut lub nieco mniej, gdyby szła powoli.Wobec tego musiała wrócić mniej więcej110o wpół do siódmej.Nikt jej nie zauważył, weszła więc pewnie bocznym wejściem i po-szła wprost na górę.Tam przebrała się, gdyż jej futerko i spódnica, w której była na bry-dżu, wisiały w szafie.Szykowała się prawdopodobnie znów do wyjścia, gdy padł cios.Bardzo możliwe, że w ogóle nie zauważyła napastnika.Zmarła natychmiast, woreczeknapełniony piaskiem jest śmiertelną bronią, jeśli uderzy się z dużą siłą.Wygląda na to,że morderca czekał już w pokoju ukryty w jednej z szaf.A teraz co tyczy się Sandersa.Wyszedł około wpół do szóstej lub trochę pózniej.Zrobił zakupy w sklepach i około szóstej zaszedł do hotelu Grand Spa, gdzie spotkałdwóch kolegów.Z nimi właśnie wrócił do uzdrowiska.Grali w bilard i wypili po kilkadrinków.Od szóstej byli stale razem i towarzyszyli Sandersowi do zakładu, gdzie roz-stali się na moment, gdy Sanders podszedł do panny Trollope i mnie, by zamienić paręsłów.To było, jak już mówiłam, około kwadrans przed siódmą.W tym czasie jego żonajuż nie żyła.Osobiście rozmawiałam z tymi kolegami Sandersa.Niezbyt mi przypadli do gustu,zachowywali się dość grubiańsko, ale jednej rzeczy byłam absolutnie pewna mówiliniewątpliwie prawdę, że Sanders przez cały czas przebywał razem z nimi.Tymczasem odkryto jeszcze jeden fakt [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl