Jan Lam Pan komisarz wojenny

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie przypominam sobie naprzykład, ażeby nasz hrabia Katon383 w czasach podobnego ścieśnienia granic ustawamiokreślonych , powtarzał swoją słynną formułkę: ego autem censeo384, że należy znieść po-datek spadkowy.Nasi Mariusze i Gracchowie także kładą uszy po sobie w takich razach,reszta siedzi w kozie i tylko jeden Kornel Krzeczunowicz, czy mamy konstytucję, czy stanoblężenia, czy rewolucję, czy rezolucję, zawsze i wszędzie wykazuje niesłuszność katastru385.Toteż gdyby p.Artur zajrzał był po drodze do Barciszowiec albo do Jelonek, albo gdziekol-wiek indziej, byłby dopiero poznał, jak radykalnie jedno rozporządzenie c.k.namiestnictwamogło przewrócić do góry nogami stanowisko zacnej, światłej i niezależnej części miesz-kańców tego równie politycznie dojrzałego, jak gruntownie lojalnego kraju.Lecz p.Artur nie wstępował nigdzie.Tylko między Jelonkami a Babotłukami pojawiły sięz lasu obok drogi dwie postacie w brunatnych świtkach, w niebieskich szarawarach i wyso-kich butach, które zatrzymały powóz dla pomówienia z naszym bohaterem.Byli to Wołynia-cy, wypędzeni z kwatery przez któregoś cybulowianina, ponieważ nie chcieli meldować sięwładzy austriackiej i dać się odstawić za granicę.Opowiadali, że jest ich kilkunastu w lesie,gdzie koczują już dwie doby bez dachu, strawy i cieplejszej odzieży.Mieli wprawdzie płasz-cze, ale ponieważ jeden z nich zachorował na tyfus, więc zrobili dla niego łoże i namiot z tychsukni swoich.Pytali się p.Artura, czy nie wie, jakie są rozkazy ze sztabu , ale on nie mógłich oświecić w tej mierze i radził im, ażeby się zameldowali w becyrku.Przyjęli tę radę zoburzeniem i oświadczyli, że udadzą się do Królestwa i dotrą do obozu, choćby im się przy-383Katonem galicyjskim jest, być może, Leszek Borkowski, z racji swych ekstrawaganckich, niejednokrot-nie istotnie śmiałych wystąpień w sejmie galicyjskim.384ego autem censeo (łac.) ja jednak sądzę385Kornel Krzeczunowicz (1813 1881) poseł na sejm galicyjski, specjalista od spraw podatkowych; kata-ster kwalifikacja gruntów i podatek gruntowy.138szło przebijać przez straże i patrole.P.Artur ruszył ramionami i pojechał dalej.On już od półroku postanowił był nie docierać do żadnego obozu i wytrwałość tych ludzi, którzy jeszczeteraz o tym tylko myśleli, wydawała mu się czymś niepojętym.Takie usposobienie mego bohatera nie wyda się zapewne bohaterskim nikomu, chyba au-torowi listów p.Optymowicza w �Przeglądzie Polskim� i nie wymarłej jeszcze garstcewspółwyznawców śp.Walerego Wielogłowskiego386.U tych zacnych ludzi bohaterem jestkażdy, kto się opiera dzielnie swędowi rewolucyjnemu i ma tak mocną głowę, iż mu się nieda zaczadzić.Stoją oni dumnie przy sztandarze, na którym wypisali: Nieprzerwalność Tar-gowicy , biorą rozbrat z narodem z z a s a d y, mój bohater zaś robił to samo prawie z e s tr a c h u; więc jeżeli uwzględnimy rezultat, a pominiemy pobudki, p.Artur był bohaterem wswoim rodzaju.Był nim tym bardziej, że wiózł z sobą do Cybulowa postanowienie tak hero-iczne, że każdy z owych kilkunastu powstańców, koczujących w lesie, wolałby był sto razynarazić się na moskiewskie kule i szubienice niż znalezć się w położeniu p.Artura.Jużcispowiedz przed hr.Cyprianem była aktem wielkiej rezygnacji i głębokiej skruchy.Z świetnejroli księcia A.C.zejść na stanowisko upokorzonego i zdemaskowanego fanfarona i blagiera,znieść ten złośliwy uśmiech, który tak często pokazywał się na twarzy hrabiego, gdy mówiłdo p.Artura to było okropne! Kilka razy bohater mój miał ochotę na wzór p.Asakasowiczawyskoczyć z powozu, pobiegnąć w las i przyłączyć się do Wołyniaków albo przynajmniejkazać woznicy, by zamiast do Cybulowa, pojechał do miasteczka powiatowego, oddać się tamw ręce władz austriackich.Ale w takich chwilach przychodziła mu na myśl panna Róża,przypomniał sobie jej łzy, jej zaklęcia, powtarzał sobie, że ona go kocha i że byłoby nieroz-sądkiem nie próbować dalej szczęścia, skoro nastręczał się sposób tak łatwy.Wśród tegowszystkiego powóz zatoczył się znowu z p.Arturem przed ganek cybulowski, jak niegdyś,gdy go tam przywiozła pani Podborska.Służba przyjęła go z nie mniejszym jak wówczas uszanowaniem.W pokoju pana hrabiegoCypriana zastał p.Stępeckiego, który dowiedziawszy się o zaprowadzeniu stanu oblężeniawpadł do naczelnika obwodu z głośnym narzekaniem, iż złożono około tysiąc sztuk nabojóww jego pasiece, iż on nie wie, co z tym zrobić, iż nie myśli dzwonić kajdanami na Spielbergudlatego, że się k o m u ś tam zachciało robić j a k i e ś powstanie itp.Wzywał tedy właści-ciel Barciszowic pana naczelnika obwodu, ażeby sobie zabrał naboje, bo może być jakie nie-szczęście, pasieka może się zająć albo chłopi mogą zadenuncjować, zwłaszcza że odkąd tenprzeklęty gazieciarz Dobrzański387 skasował pańszczyznę, to kanalia na wsi nie zna żadnejkarności i niech, mości dobrodzieju, diabli porwą wszystkie wasze jakieś farmazońskie nowo-ści, telegrafy, figi-migi i organizacje; dawniej szlachcic, mości dobrodzieju, jadł kluski z se-rem, siedział za piecem i chwalił Pana Boga, a teraz co? ot pszenica mi zrosła, kartofle diabliwzięli, siana ani dój, dój! i płać tu podatki, i karm powstańców, a jeszcze wymyśla i chce pa-lić szwarc-drej-K�nig388, węgierskiego ani rusz! Ja sam, jak Boga kocham, mości dobrodzie-ju, tylko w niedzielę albo święto po obiedzie zapalę sobie fajkę tureckiego, a tym darmozja-dom zachciewa się marcypanów, kasza ich w zęby kole itd.Nie zmieściłbym powieści w jed-386Lam oskarża polityków stańczykowskich o zdradę narodową, mianowicie o to, że hasłem ich jest nie-przerwalność Targowicy.�Przegląd Polski� organ prasowy obozu obszarniczego, czasopismo wychodzące wKrakowie od roku 1867; zajmowało ono stanowisko ugodowe wobec Austrii, i społecznie reakcyjne.W �Prze-glądzie� właśnie ukazał się pierwodruk Teki Stańczyka.Autorem listu pana Optymowicza był Józef Szujski;Walery Wielogłowski (1805 1865) wsteczny publicysta i właściciel księgarni katolickiej w Krakowie, byłprzedstawicielem szlacheckiego zacofania społecznego i służalczego posłuszeństwa wobec Watykanu.387Jan Dobrzański polityk drobnomieszczański, brał czynny udział w wypadkach rewolucyjnych 1848 ro-ku, wydawał liczne pisma, m.in.�Gazetę Narodową�.W roku 1863 był jeszcze dla szlachty uosobieniem ideirewolucyjnych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl