Eo Lagerlof, Selma Gosta Berling

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Fra�lino Faber el- kaj eniras la �ambron; ree �i iras al siafrato, genufleksas anta� li kaj diras, ke la �arpentisto deman-dis, kiel alta li faru la bovinstalon. Mezuru la� la bovino, tiam diras orgenisto Faber, me-zuru la� la bovino!Tio �ajnas al majoro Fuchs bona respondo.Subite la majoro komencas demandi la orgeniston, kial laokuloj de lia fratino estas tiel ru�aj, kaj tiam li ekscias, ke �iploras, �ar li ne volas permesi al �i edzini�i kun la sakristia-no, �uldigita kaj senhereda kiel li estas.�io enigas majoron Fuchs en pli kaj pli profundajn medi-tojn.Li malplenigas kru�on post kru�o kaj man�as kolbasonpost kolbaso sen rimarki tion.La kapo de la malgranda Faberdevas turni�i pro tiaj apetito kaj soifo, sed ju pli la majoroman�as kaj trinkas, des pli klara fari�as lia cerbo kaj des plidecidema lia animo.Des pli firmi�as anka� lia decido fari ion por fra�lino Fa-ber.Dume li sendis rigardojn al la granda �losilo kun la krispaalo, kiu pendas sur butono apud la pordo, kaj tuj kiam la mal-granda Faber, kiu devis akompani la majoron �e la kru�o, me-tas la kapon sur la tablon kaj ekronkas, majoro Fuchs kaptasla �losilon, surmetas la �apon kaj rapidas for.134G�STA BERLINGeLIBROUnu minuton poste li palpiras supren sur la tur�tuparojlumate de sia malgranda kornlanterno, kaj fine venas en lasonorilejon, kie la sonoriloj pendas kun vastaj fa�koj super li.Tie li unue per fajlilo deskrapas iom da sonorilmetalo kaj�uste volas preni kuglofandujon kaj fajropelvon el la �assa-ko, kiam li rimarkas, ke mankas al li la plej grava: li ne kun-portis ar�enton.Por doni forton al la kuglo oni ja devas fan-di �in tie �i en la turo.Jen �io estas preta: estas �a�da vespe-ro kaj novluno, neniu scias, ke li estas tie �i, kaj jen li povasnenion fari! En la silento de la nokto li eligas blasfemon pertia emfazo, ke la sonoriloj tonas.Tuj poste li a�das brueton malsupre en la pre�ejo kaj kre-das percepti pa�ojn sur la �tuparo.Jes, vere, pezaj pa�oj ve-nas supren sur la �tuparo.Majoro Fuchs, kiu staras tie supre kaj blasfemas tiel, kevibras la sonoriloj, iom konsterni�as je tio.Li demandas sin,kiu venas helpi lin pri la kuglofandado.La pa�oj venas pli kajpli proksimen.La venanto certe intencas iri en la sonorilejon.La majoro ka�iras malproksimen inter trabojn kaj �evro-nojn kaj estingas la lanternon.Li ne precize timas, sed la tutahistorio ja detrui�us, se iu ekvidus lin.Kiam li �uste ka�is sin,la novvenanto montras sian kapon super la planko.La majoro bone konas lin, estas la avara pastro de Broby.Li, kiu estas preska� freneza pro avaro, havas la kutimon ka�isiajn trezorojn en la plej strangaj lokoj.Jen li venas kun pakoda monbiletoj, kiun li volas ka�i en la tur�ambro.Li ne scias,ke iu vidas lin.Li levas tabulon de la planko kaj malsupren-metas la monon, kaj poste li ree foriras.Sed la majoro ne longe pripensas, li levas la saman tabu-lon.Ho, kiom da mono! Pako apud pako da monbiletoj kaj135G�STA BERLINGeLIBROinter ili brunaj ledsaketoj, plenaj de ar�entaj moneroj.La ma-joro prenas �uste tiom da ar�ento, kiom li bezonas por kug-lo; la ceteron li lasas.Kiam li ree venas sur la teron, li havas la ar�entan kuglonen la pafilo.Li demandas al si, kion la bonsorto ankora� in-tencas por li en tiu �i nokto.Kiel �iu scias, la �a�daj noktojestas specialaj noktoj.Unue li iras al la domo de la orgenis-to.Jen, se tiu ursokanajlo scius, ke la bovinoj de Faber starasen a�a remizo, preska� rekte sub la �ielo!Nu, vere li vidas ion nigran kaj grandan veni trans la kam-pojn al la brullignejo, kaj tio devas esti la urso.Li metas la pafilon al la vango kaj �uste volas pafi, sed li�an�as intencon.La plorru�aj okuloj de fra�lino Faber montras sin por li enla mallumo, li pensas, ke li volas iom helpi �in kaj la sakristia-non, sed vere doloras al li ne povi mem mortigi la grandanurson de Gurlita.Poste li mem diris, ke nenio en la mondo tieldoloris lin, sed �ar la fra�lino estis tiel delikata kaj pla�a vi-rino, li devis ion fari por �i.Li iras al la sakristiana lo�ejo, vekas la sakristianon, elkon-dukas lin duone vestitan duone nudan kaj diras, ke li pafu surla urson, kiu �teliras anta� la brullignejo de Faber. Se vi pafos tiun urson, li certe donos al vi sian fratinon,li diras, �ar tiam vi tuj fari�os honorata viro.Tiu ne estasordinara urso, kaj la plej bonaj viroj en la lando rigardus kielgrandan honoron faligi �in.Kaj li metas en lian manon sian propran pafilon, �ar�itanper kuglo el ar�ento kaj sonorilmetalo, fandita en pre�ejaturo en �a�da vespero dum novluno, kaj li ne povas ne tremi136G�STA BERLINGeLIBROpro envio pro tio, ke iu alia ol li faligos la grandan arbarore-�on, la maljunan urson de Gurlita.La sakristiano celas, Dio helpu, celas kvaza� li intencusfaligi la grandan urson, alie nomatan la Karla veturilo, kiu altesur la �ielo iras cirkle �irka� la polusa stelo, sed ne urson iran-tan sur la plata tero, kaj la pafo eksonas kun klako a�debla �isGurlita.Sed kiel ajn li celis, la urso falas.Estas tiel, kiam oni pafasper ar�enta kuglo.Oni trafas la koron de la urso, e� se onicelas al la Karla veturilo.Tuj poste homoj elkuras el �iuj najbaraj domoj kaj deman-das, kio okazis, �ar neniam pafo tondris pli forte ol tiu kajvekis pli multe da dormantaj e�oj, kaj oni tre la�das la sakri-stianon, �ar la urso estis vera plago.La malgranda Faber anka� elvenas, sed nun majoro Fuehskruele elrevi�as.Jen staras la sakristiano kovrita de honoro,kaj krome li savis la bovinojn de Faber, sed la malgranda or-genisto estas nek kortu�ita nek danka.Li ne etendas siajn bra-kojn al li kaj ne salutas lin kiel bofraton kaj heroon.La majoro kuntiras siajn brovojn kaj frapas per la piedo enkolero pro tia a�eco.Li volas paroli kaj klarigi al la avara, mal-lar�kora vireto, kia heroa�o estas tio �i, sed tiam li komencasbalbuti, tiel ke li ne povas eligi e� unu vorton.Kaj pli kaj plili koleras je la penso, ke li tute senutile rezignis la honoronfaligi la grandan urson.Ho, estas absolute nekompreneble por li, ke la farinto detia heroa�o ne meritus gajni la plej fieran fian�inon!La sakristiano kaj kelkaj junaj viroj volas senfeligi la urson,ili iras al la akrig�tono kaj akrigas la tran�ilojn, la aliaj eniraskaj enliti�as, majoro Fuchs restas sola apud la mortinta urso.137G�STA BERLINGeLIBROTiam li ankora�foje iras al la pre�ejo, ree metas la pre�ejan�losilon en la seruron, grimpas supren sur mallar�aj �tuparojkaj oblikvaj �tupetaroj, vekas la dormantajn kolombojn kajankora�foje atingas la tur�ambron.Poste, kiam oni sub la kontrolo de la majoro senfeligas laurson, oni trovas inter liaj makzeloj monbiletan pakon kunkvincent taleroj.Ne estas eble klarigi, kiel �i venis tien, sed tiu�i estas ja stranga urso, kaj �ar la sakristiano faligis la urson,la mono apartenas al li, tio estas ja klara afero.Kiam tio koni�is, tiam anka� la malgranda Faber kompre-nas, kian gloran heroa�on la sakristiano plenumis, kaj li de-klaras, ke li estos fiera fari�i lia bofrato.En la vendreda vespero majoro Fuchs reiras al Ekeby postpartopreno en �asregalo en la sakristiana domo kaj gefian�i�afesteno en la orgenista domo.Kun peza koro li iras anta�ensur la vojo: neniun �ojon li sentas pro tio, ke lia malamikofalis, neniun �ojon li sentas pro la bonega ursofelo, kiun lasakristiano donacis al li [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl