Eo Sienkiewiccz, Henryk Quo vadis 1

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Kaj Vinicius opinias �in bela? Vestu per virina peplum putrintan olivarban �tipon, kajVinicius trovos �in belega.Sed sur via viza�o, ho senkomparakonanto, mi legas jam verdikton pri �i! Vi ne bezonas �inanonci! Jes! tro seka, malgrasa�a, vera papavo sur maldikatrunketo, kaj vi, dia estetikulo, �atas en virino anta� �io latrunkon, kaj trioble, kvaroble vi pravas! La nura viza�o ne-nion signifas.Mi multe lernis de vi, sed tiel seneraran ju�onde la okulo mi ankora� ne havas & Kaj mi estas preta veti kunTulius Senecio je lia amatino, ke kvankam dum la festeno,kiam �iuj ku�as, malfacile estas ju�i pri la tuta figuro, vi jamdiris al vi: tro mallar�a en la koksoj! Tro mallar�a en la koksoj, respondis Nero, duonfer-mante la okulojn.Sur la bu�o de Petronius aperis apena� rimarkebla rideto,kaj Tulius Senecio, kiu �is tiu momento estis okupita de in-terparolo kun Vestinus, a� pli �uste per mokado de son�oj,je kiuj Vestinus kredis, diris: Vi eraras! mi partias kun la cezaro. Bone, respondis Petronius. Mi estis �uste pruvan-ta, ke vi havas eron da sa�o, kaj la cezaro asertas, ke vi estaskompleta azeno. Habet! diris Nero, ridante kaj turnante malsupren la83QUO VADIS?eLIBROgrandan fingron de la mano, kiel oni faris en cirkoj, signe, kegladiatoro ricevis baton kaj ke li estu finmortigita.Kaj Vestinus, kredante, ke oni parolas �iam pri son�oj,kriis: Mi tamen kredas je son�oj, kaj Seneca diris al mi iam, keli anka� kredas. La lastan nokton mi �ongis, ke mi i�is vesta pastrino, diris, klinante sin super la tablon, Calvia Crispinilla.Je tio Nero komencis klaki per la manoj, aliaj sekvis lianekzemplon, kaj dum momento �irka�e sonis apla�doj, �arCrispinilla, kelkfoja eksedzino, estis konata pro sia nekrede-bla mal�asteco en tuta Romo.Sed �i, tute ne konfuzite, diris: Kion do! Ili �iuj estas maljunaj kaj malbelaj.Sole Rubriasimilas al homoj, kaj tiel ni estus du, kvankam e� Rubria so-mere ricevas lentugojn. Konfesu tamen, �astega Calvia, diris Petronius, kei�i vestpastrino vi povis nur en son�o. Kaj se la cezaro ordonus? Mi kredus, ke realigas son�oj e� plej strangaj. �ar ili reali�as, kriis Vestinus. Mi komprenas ho-mojn, kiuj ne kredas je la dioj, sed kiel oni povas ne kredi jeson�oj! Kaj a�guroj? demandis Nero. Oni iam a�guris almi, ke Romo �esos ekzisti, kaj mi regos super la tuta Orien-to. A�guroj kaj son�oj, tio ligas sin kune, diris Vestinus. Foje prokonsulo, granda nekredanto, sendis en la templonde Mopsuso sklavon kun sigelita letero, kiun li malpermesismalfermi por kontroli, �u la dio scios respondi al la deman-84QUO VADIS?eLIBROdo, farita en la letero.La sklavo dormis nokte en la templopor havi a�guran son�on, post kio li revenis kaj diris la jenon:Mi vidis en son�o junulon, helan, kiel la suno, kiu diris al minur unu vorton: nigran.La prokonsulo, a�dinte tion, pali�is kaj, turnante sin al siaj gastoj, egalaj nekreduloj, diris: �uvi scias, kio estis en la letero?En tiu momento Vestinus interrompis kaj, levinte pokalonkun vino, komencis trinki. Kio estis en la letero? demandis Senecio. En la letero estis la demando: Kian virbovon mi oferu:blankan, a� nigran?Sed la intereson, ekscititan de la rakonto, interrompis Vi-telius, kiu, veninte jam iom ebria al la festeno, sen iu ka�zoeksplodis subite per senpensa rido. Kial ridas tiu barelo da sebo? demandis Nero. Rido distingas homojn de bestoj, diris Petronius, kajli ne havas alian pruvon, ke li ne estas porko.Vitelius interrompis en duono de rido, kaj, �macante per lalipoj, brilantaj de sa�coj kaj grasoj, komencis rigardi la �ees-tantojn kun tia mirego, kvaza� li neniam anta�e ilin vidus.Poste, levinte sian kusensimilan manon, li diris per ra�kavo�o: Mi perdis de la fingro kavaliran ringon, hereditan de lapatro. Kiu estis �uisto, aldonis Nero.Sed Vitelius denove eksplodis per neatendita rido kaj ko-mencis ser�i la ringon en la peplum de Calvia Crispinilla.Je tio Vatinius komencis �ajnigi kriojn de timigita virino,kaj Nigidia, amikino de Calvia, juna vidvino kun viza�o demal�astistino, diris la�te:85QUO VADIS?eLIBRO Li ser�as tion, kion li ne perdis. Kaj kio neniel al li utilos, e� se li �in trovos, finis lapoeto Lucanus.La festeno i�is pli gaja.Amasoj da sklavoj disportis �iamnovajn man�ojn; el grandegaj ujoj, plenigitaj per ne�o kaj�irka�volvitaj per hedero, oni �iumomente eltiris malpli gran-dajn kru�ojn kun multspecaj vinoj.�iuj drinkis abunde.Surla tablon kaj sur la festenanojn de la plafono fojon post fojofalis rozoj.Petronius komencis tamen peti Neron, ke anta� ol la gas-toj ebrii�os, li donu brilon al la festeno per sia kanto [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl