Podobne
- Strona startowa
- II Oktawian August (4)
- Smith Lisa Jane Wizje w mroku Opętany
- Robinson Kim Stanley Czerwony Mars
- § Carter Stephen L. Wladca Ocean Park
- Science Fiction (41) sierpien 2004
- Card Orson Scott Glizdawce (SCAN dal 923)
- PoematBogaCzlowieka k.3z7
- Simone Elkeles 02 Prawo przyciągania
- Bradford Barbara Taylor Głos serca
- Card Orson Scott Zadomowienie (2)
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- mieszaniec.xlx.pl
Cytat
Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nawet zwykle dodawać opiekunów pacholętom królewskim lub obłąkanym władcom, aż dorośli albo do rozumu wrócili.Bardzo wielu synów królewskich wychowywał i kształcił razem ze swymi dziećmi m.49.Co dotyczy sił wojskowych, to legiony i oddziały posiłkowe porozdzielał między prowincje.Jedną flotę umieścił w Mizenum, drugą w Rawennie, dla ochrony mórz: Adriatyckiego i Tyrreńskiego.Resztę sił zbrojnych przydzielił częściowo do ochrony stolicy, częściowo do ochrony swej osoby, zwolniwszy oddział Kalagurytanów 194, których przy sobie trzymał jako straż przyboczną aż do pokonania Antoniusza, oddaliwszy także oddział Germanów, których miał przy sobie w gwardii aż do klęski Warusa.Nigdy jednak nie pozwalał pozostawać w stolicy większej liczbie kohort ponad trzy, i to bez prawa obozowania, resztę kohort zwykle rozsyłał na leża zimowe czy letnie do sąsiednich miasteczek.Wszystkim wojskom całego państwa narzucił ścisły schemat przebiegu służby wojskowej i nagród, określając wedle szarży każdego czas jego służby oraz dodatki należne przy odprawie, aby nie dać sposobności do wichrzenia przeciw państwu czy to na skutek zbyt wczesnego zwolnienia ze służby, czy na skutek niedostatku po zwolnieniu.Chcąc, aby zawsze i bez trudności wystarczyło na utrzymanie i wynagradzanie armii, ustanowił skarb wojskowy 195, oparty na nowych podatkach.Celem szybszego i łatwiejszego otrzymywania wszelkich wiadomości o tym, co się dzieje w każdej prowincji, kazał porozstawiać po traktach wojskowych, w niewielkich odstępach, najpierw młodzieńców, potem zaprzęgi.Ten drugi sposób wydał mu się jeszcze wygodniejszy, gdyż tego samego kuriera, który z miejsca wysłania wiózł listy [zmieniając tylko zaprzęg], można było także zapytać o to czy owo, wedle potrzeby.wobec pozaitalskich sprzymierzeńców.Dopiero Justynian zniósł całkowicie ten pośredni stopień obywatelstwa.193 Jak np.Agryppę, wnuka Heroda.194 Hiszpańska gwardia przyboczna.195 W r.6 n.e.August wniósł na początek dużą sumę ze swej prywatnej szkatuły i ustanowił podatek pośredni 5% od zapisów testamentarnych, które przypadały z woli testatora osobom obcym, nie pozostającym z nim w związku krwi.10550.Do pieczętowania listów żelaznych, korespondencji urzędowej i prywatnej używał początkowo znaku sfinksa, potem wizerunku Aleksandra Wielkiego, wreszcie swego własnego, wyrzeźbionego 196 ręką Dioskurida, której to pieczęci używali stale następni także cesarze.Do wszystkich listów załączał dokładną godzinę nadania i wysłania pisma, nie tylko dzienną, ale nawet nocną.51.Wiele jest, i to niezwykłych dowodów łaskawości 197 i skromności Augusta.Nie będę wyliczał, ile razy i kogo spośród swych przeciwników politycznych ułaskawił i obdarzył nietykalnością osobistą, pozwolił zajmować w dalszym ciągu znaczne stanowisko w państwie.Wspomnę tylko o Juniuszu Nowacie i Kasjuszu z Padwy, dwu plebejuszach.Ograniczył się do ukarania jednego grzywną, drugiego łagodnym wygnaniem, chociaż pierwszy rozpowszechniał wśród ludu domniemany list młodego Agryppy 198, pełen najdotkliwszych dla cesarza oskarżeń, a drugi w czasie uczty głośno się odezwał, że nie brak mu ani chęci, ani odwagi do zgładzenia cesarza.Podczas rozpatrywania w sądzie sprawy niejakiego Emiliusza Eliana i Kordowy, gdy wśród innych zarzutów bodaj najbardziej obciążała go ta okoliczność, że zwykł źle się wyrażać o cesarzu, August zwrócił się do oskarżyciela i udając oburzenie powiedział: „Chciałbym, abyś mi tego dowiódł.Pokażę Elianowi, że i ja posiadam język; jeszcze więcej potrafię o nim powiedzieć [niż on o mnie]".Ale żadnych badań ze swej strony ani natychmiast, ani później nie podjął.Gdy Tyberiusz gwałtowniej zaczął użalać się na to w liście, odpisał mu tak: „Nie folguj, mój Tyberiuszu, w tej sprawie swej naturze młodzieńczej i nie oburzaj się zbytnio, jeśli znajdzie się ktoś, kto źle o mnie mówi.Mnie wystarcza najzupełniej to, że nikt nie może mi nic złego zrobić".52.Chociaż wiedział, że wedle zwyczaju nawet prokonsulom uchwalano wystawianie świątyń, w żadnej jednak prowincji nie przyjął tego zaszczytu sam, zawsze łącząc swe imię z imieniem Romy.W samym Rzymie odmawiał wręcz uparcie przyjęcia tego zaszczytu.Srebrne posągi, niegdyś ku jego czci wystawiane, kazał wszystkie stopić i z tak uzyskanych pieniędzy ufundował złote trójnogi dla Apollina Palatyńskiego.Gdy lud usilnie proponował mu dyktaturę 199, August zrzucił z ramion togę i z odkrytą piersią, na kolanach, wypraszał się od niej.53.Tytułu „pan" zawsze ze wstrętem unikał, uważając go za złorzeczenie196 Sztuka wykonania gemmy.tj.małej płaskorzeźby w szlachetnym lub półszlachetnym kamieniu, pochodziła ze Wschodu.197 Ten rozdział poświęca Swetoniusz wyliczeniu przykładów łaskawości Augusta, od rozdziału następnego do 56 wylicza przykłady jego skromności obywatelskiej.198 Agryppy Postuma.wnuka Augusta, nieudanego syna Julii i Agryppy.199 Dyktatura została zniesiona na wieczne czasy przez uchwałę senatu de dictatura in perpetuum tollenda w r.44 przed n.e.po śmierci Cezara.Ten rozdział poświęca Swetoniusz wyliczeniu przykładów łaskawości Augusta, od rozdziału następnego do 56 wylicza przykłady jego skromności obywatelskiej.198 Agryppy Postuma.wnuka Augusta, nieudanego syna Julii i Agryppy.199 Dyktatura została zniesiona na wieczne czasy przez uchwałę senatu de dictatura in perpetuum tollenda w r.44 przed n.e.po śmierci Cezara.196 Sztuka wykonania gemmy.tj.małej płaskorzeźby w szlachetnym lub półszlachetnym kamieniu, pochodziła ze Wschodu.106 BOSKI AUGUSTi obelgę.Kiedy pewnego razu przyglądał się widowisku i ze sceny padły słowa jakiegoś mimu:O Panie sprawiedliwy i dobry!wszyscy zaś głośno wyrazili radość, jakoby potwierdzając, że te słowa do niego się odnoszą, natychmiast ręką i wyrazem twarzy powstrzymał nie-przystojne pochlebstwa, następnego dnia zganił najsurowiej w publicznym obwieszczeniu.Odtąd nawet dzieciom ani wnukom nie pozwolił nazywać się „panem", zarówno w poważnej rozmowie, jak żartem; zabronił im między sobą używać tej tytulatury grzecznościowej.Nigdy nie wyruszał ze stolicy czy z jakiegokolwiek miasta prowincjonalnego nagle i bez zastanowienia, ani też nigdzie nie przyjeżdżał inną porą, jak tylko nocną lub wieczorną, aby nikomu nie zamącić wypoczynku urzędowym witaniem swej osoby.W czasie sprawowania konsulatu ukazywał się publicznie prawie zawsze pieszo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]