Podobne
- Strona startowa
- c5 9aw. Jan Od Krzy c5 bca Dzie c5 82a
- 0199291454.Oxford.University.Press.USA.Values.and.Virtues.Aristotelianism.in.Contemporary.Ethics.Jan.2007
- Jan Filip Vybrane kapitoly ke studiu ustavniho prava pdf
- Silverberg Robert Autostrada w mrok (2)
- Niven.Larry Budowniczowie.PierÂścienia
- 3.Glen Cook Biala Roza
- Eden Cole Stroke the Demon
- Juliusz Slowacki Beniowski
- Cook Robin Toksyna (3)
- Terry Pratchett 12 Wyprawa Cz
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- nea111.xlx.pl
Cytat
Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.l.Pierwszy stopień miłości sprawia, że dusza choruje, jednak ku pożytkowi swemu.Tenstopień miłości ma na myśli oblubieńca, gdy mówi: “Poprzy sięgam was, córki jerozolimskie,jeśli znajdziecie Miłego mego, abyście Mu oznajmiły, iż mdleję z miłości” (Pnp 5, 8).Tasłabość nie jest jednak na śmierć, lecz na chwałę Boga (J 11, 4).W niej bowiem omdlewadusza dla grzechu i dla wszystkiego, co nie jest Bogiem, a to z miłości ku Niemu.Potwierdzato Dawid, mówiąc:“Omdlewała dusza moja, pragnąc zbawienia Twego” (Ps 118, 81), czyli osłabła dlawszystkich rzeczy.Jak bowiem człowiek chory traci smak i apetyt do jedzenia i zmienia się,tak również dusza, będąca na tym stopniu miłości, traci smak i pożądanie wszystkich rzeczy, ana wzór kochającego zmienia barwę i obyczaje przeszłego życia.Ta słabość nie przychodzina duszę, jeśli z góry nie spłynie na nią nadmiar ciepła, jak to daje poznać Dawid w tychsłowach: Piwiarń voluntariam segregabis Deus haereditati tuae et infirmata est; “Deszczobfity wydzielisz, Boże, dziedzictwu Twojemu i omdlewało” (Ps 67, 10).Tę słabość i omdlenie duszy względem wszystkich rzeczy, będące początkiem i pierwszymstopniem drogi do Boga, daliśmy poznać powyżej, gdy mówiliśmy o unicestwieniu duszyprzy wejściu na ten stopień oczyszczenia kontemplacyjnego.Nie odczuwa dusza wtedyżadnego smaku, pomocy, pociechy ni odpocznienia.Z tego stopnia niedługo poczynawchodzić na stopień drugi.2.Drugi [stopień] zmusza duszę do ustawicznego szukania [Boga].Dlatego też oblubienica,nie znalazłszy Go w nocy na łóżku (omdlewając z miłości), rzekła: “Wstanę i obiegnęmiasto.i szukać będę Tego, którego miłuje dusza moja” (Pnp 3, 2).Dusza szuka tu Bogabezustannie, jak to zaleca Dawid: “Szukaj zawsze oblicza Bożego, a szukając Go wewszystkich rzeczach, na niczym się nie zatrzymuj, dopóki Go nie znajdziesz” (por.Ps 104, 4).W tym miłosnym szukaniu dusza podobna jest do oblubienicy, która strażników tylkozapytała o Umiłowanego i natychmiast pobiegła, zostawiając ich (Pnp 3, 4); również do MariiMagdaleny, która nie zatrzymała się nawet przy aniołach strzegących grobu (J 20, 14).Na tym stopniu dusza tak jest zatroskana, że we wszystkim szuka Umiłowanego; w myślachswoich, w słowach, w zajęciach, nawet przy jedzeniu, w czasie snu, czuwania i w ogóle wewszystkim, [cała (17) jej troska jest zwrócona do Umiłowanego zgodnie z tym, co wyżejpowiedziałem o udrękach miłości.W miarę jak miłość duszy wzrasta i nabiera sił na tym drugim stopniu, zaczyna wstępować natrzeci stopień.Wstępowanie to odbywa się wśród tej nocy za pośrednictwem pewnegonowego oczyszczenia, jak to później mówić będziemy.Oczyszczenie to sprawia w duszynastępne skutki.3.Trzeci stopień tych miłosnych schodów przynagla duszę do czynu i wlewa w nią zapał, bynie ustawała.Ten stopień ma na myśli Król-Prorok, gdy mówi: “Błogosławiony mąż, którysię boi Pana, w przykazaniach Jego będzie rozmiłowany wielce” (Ps 111, 1).A jeżeli bojaźń,będąca tylko córką miłości, wzbudza taką żądzę, cóż uczyni sama miłość? Na tym stopniunawet wielkie czyny spełnione dla Umiłowanego uważa dusza za małe, mnogie za nieliczne,długi czas w służbie miłości za krótki, a wszystko na skutek rozpalenia w niej miłości.Jest tudusza podobna do Jakuba, któremu po siedmiu latach służby i drugie siedem wydawały siękrótkie z powodu jego wielkiej miłości (Rdz 29, 20).Jeżeli miłość Jakuba skierowana tylkoku stworzeniu tyle mogła, czegóż nie dokona miłość ku Stwórcy, ogarniająca duszę na tymtrzecim stopniu?Z powodu wielkiej] (18) miłości ku Bogu nawet wielkie cierpienia i zmartwienia, znoszonedla Boga, uważa za nic
[ Pobierz całość w formacie PDF ]