Krasiński Zygmunt Sto listów do Delfiny

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.495Matka Delfiny Potockiej, zmarła w 1845 r.w Nicei i tam pochowana.183dolega496.Co ty mówisz o cholerze w Paryżu? Nigdziem o tym nie czytał.Zapewne to napa-dy, jak każdego lata i tu wszyscy rozchorowani na to.Droga moja Dialy! Bóg wie, że jedy-ną Ty mi pociechą i serce Twoje, bez niego już bym był sobie odszedł tam, gdzie Holender497.Do obaczenia, do obaczenia więc, Dialy.Urządz, jak chcesz i myślisz.Koło 10 augusta będęw Heidelbergu, a trzy dni pózniej z Tobą, gdziekolwiek chcesz.Teraz tak się czuję słaby igotów co chwila do choroby, że nie wiem, czy bym zdołał w pojazd wsiąść.Powiadam Ci,okropnie, nieopisanie okropnie mi! W każdej chwili zapadam.Z chwili w chwilę przemieniasię we mnie i stan ciała, i Ducha.Nigdy już apetytu.Nigdy chęci do cygarów.Nigdy lepszejmyśli w głowie.Nigdy natchnienia i zdolności do pracy.Nigdy nic z tych wszystkich rzeczy,które byt mój składały.A Ty jak? Zdaje się, żeś nie gorzej, że ten Paryż nie tak bardzo Cięobarcza lub smuci.Zdaje się, że Ci miernie dobrze.Widzisz, co do mierności, o której mó-wisz, to ostatni wróg mój, któremu ulegnę i powiem: ,,Zwyciężyłeś.Nie, miernym być nietrzeba.Trzeba tylko m i a r o w y m być, a to wcale rzecz inna.Naj-pokorniejszy ze mnieczłowiek, gdy się czuję błaznem i zawszem wyznać to gotów, lecz przystać na to, nigdy!Kiedy przystanę, to już będzie ostatnia chwila Ducha mego, ostatnie przesilenie, ostatnieplwociny przeznaczenia spadłe mi na czoło! Nie żądaj tego, ni życz mi, o nie! bo wtedy bymnie już nie było! Ale żem nieszczęśliwy, to oczywista i prosta rzecz.W buncie ciągłym, bezmiary, bez wytchnienia jestem przeciwko wszystkiemu, co mnie otacza, co jest, co będzie jako Polak, jako człowiek, jako serce, jako umysł.Niczemu nie sprzyjam, o nic nie dbam,niczemu nie błogosławię.Wszystko mi sprzecznym, rozdzierającym, wszystko trucizną.Każ-da chwila mi kielichem trucizny! Przekwasiło się wszystko we mnie, wszystko! Każda noc księ-życowa mnie zarzyna.Wczoraj pod winnicą Pontiową, po obiedzie sam siedząc, żarłem sobieserce, jak pies kość suchą, bo mi to światło, przecudnie okropne Capodimonte przypominało, tomorze dalekie, tak błyszczące, zalewało mi duszę potopem, w którym bym chciał był na wiekiutonąć! Nie gniewaj się na mnie, a kochaj mnie i daruj, że Ciebie smucę, ale gdy serce pęka,krzyk czasem z niego się wydobędzie.Będę się starał nie krzyczeć.Do obaczenia, Dialy!Twój teraz i na wieki Zyg.Modliłem się długo wczoraj w kapliczce, przed grobem! Owoców nie jedz, proszę Cię.1 8 4 6.N i c e a.8 l i p c a.Najdroższa Dialy moja! List Twój z 4-go mam.Wczoraj czytałem w ,,Alliance mowęMontalemberta498 jakby Polak ją powiedział.Szczególnie piękna w miejscu, gdzie się za-49623 VI 1846 Zygmunt Krasiński pisał: Zakonnica przed chwilą tu była z doniesieniem,że Ifigenianka [tj.córka kucharki, którą Krasiński zwał Ifigenią ] zachorowała [.].Nic otym starej nie mów, bo pewno katar, nic więcej. (Wyd.A.%7ł.)497Być może Zygmunt Krasiński miał na myśli rzeczywiście Holendra, o którym pisał 18II 1846: Jest tu żyjący o ćwierć mili od miasta, pod górą Cimi�s, w własnej kupionej williHolender, do trzydziestu ośmiu lat, człowiek bogaty znakomicie, sam zawsze siedzący w do-mu i ogrodzie, urządzonym zbytkownie, bo nie ma w jego salonie krzesła, co by mniej odpięciuset franków kosztowało, a w ogrodzie kwiatów najprzedniejszych tłum.Z nikim się niewiduje, jakaś zdrada kobieca melancholią mu dała, nigdy do żadnej kobiety słowa nie wyrze-cze.(Listy Z.Krasińskiego.T.1.Do Konstantego Gaszyńskiego, op.cit.).A do St.Mała-chowskiego: Holender dziwak sprzykrzył sobie Niceę i do Madery płynie. (Listy Z.Kra-sińskiego do Stanisława Małachowskiego, op.cit.)498Charles de M o n t a l e m b e r t (1810 1870) historyk, publicysta i polityk francuski,szermierz katolicyzmu liberalnego, potępiony przez Grzegorza XVI za szerzenie idei demo-184pytuje, kto to nauczył nas anarchii? Kto nam dowodnie pierwszy pokazał, że nic na świecieświętego nie masz? Kto nasze sumienia rozebrał z wszelkiej wiary we władzę jakąkolwiek naziemi? Czy nie ci, którzy nas rozbierając, przykład nam absolutnej zbrodni dali? Ileż to jarazy tę samą uwagę, z Tobą mówiąc, czynił.Okropny los tego Bogusza Henryka, którego,ostatniego z rodziny całej, zamordowano teraz w Galicji świeżo, o czym list doniósł Monta-lembertowi w chwili, gdy wstępował na mównicę.499 Zaraz też użył tego i imię świeżo za-mordowanego światu ogłosił! Dzielny mówca, a umie się przejąć wszystkimi naszymi bolamii prawem naszym! Guizot500 nikczemnie odpowiedział, jednak pokorniej i nie tak bezczelnie,jak pierwszą razą, niczego nie zaprzeczał już!Bilecik wczoraj posłany będziesz mogła przyczepić do wędki i rzucić na dół do sadzawki,tej pływającej w ręce501.Dobrześ uczyniła, żeś krótkim upomniała ją słowem.Tylko proszęCię, nie próbuj sekwanować pod St.Assise.W szkole w Paryżu, ile zechcesz, to niezawodnieCi na zdrowie dobrym będzie, a, po wtóre rozerwie, zajmie, zabawi, więc i powtórnie zdrowiaprzymnoży ale w Sekwanie, stój! na to nie pozwalam, zakazuję pod najsroższymi kary! Niewiesz, co woda biegnąca, jak trudno, choć wolną się wydaje, ją przecinać lub, upłynąwszy znią kilka kroków, wstecz obrócić.Proszę Cię, takiego szaleństwa, a mnie smutku śmiertelne-go, nie rób.Musisz święcie zaraz odpowiadając obiecać.Kiedy z Tobą będę gdzie w jakimjeziorze lub zatoce jakiej rozlewnej, szerokiej rzeki, to co innego.Wtedy obaczym! Terazprzestań na nauczeniu się w szkole.A pamiętaj, że nikt materialnie nie pływa, jedno przezwiarę moralną dochodzi możności utrzymania się na wodzie.Ruchy byś wszystkie doskonaleumiała wykonywać, a nie miej wiary, że się utrzymasz, to niezawodnie pójdziesz na dno!Nigdy nie przypuszczaj myśli, że głąb pod Tobą, bo ta myśl w pływaniu, to jak pokusy przypacierzu.Pamiętasz w Sestri, jak małom nie utonął, bom się był wybrał na fale ogromne falw szkole nie ma i żadnego też niebezpieczeństwa.Jednak strzeż się moralnego wrażenia i jeśliczujesz, że się boisz nie tylko pierwszą razą, ale i następnymi, to porzuć, bo strach kurczedaje w wodzie.El.ma się co dzień lepiej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl