MAREK KRAJEWSKI Edward Popielski 03.Liczby Harona (2011)

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Popielski zaczerpnął tchu. Informacje prowadzącedo zbrodniarza są poufne.Otrzymałem je jako prywatny detektyw, mogę je sam wykorzystać,dojść do mordercy, a policję powiadomić dopiero na ostatnim etapie mojego śledztwa, bypotem wspólnie ująć mordercę! A mogę też współpracować z policją od zaraz.Nie wiem, corobić.Gdybym otrzymał od pana pułkownika choć cień nadziei na rehabilitację. Wyjść! ryknął Grabowski. Na co ty sobie pozwalasz, ty moczymordo!? Mnieszantażować!? A won!Popielski wstał i wyszedł.Komendant opadł na fotel i uśmiechnął się.Może kiedyśwyrzuciłby na zbity pysk bezwstydnego petenta i definitywnie zapomniałby o jego bezczelnejpropozycji.Ale nie dzisiaj.Nie po porannym telefonie pułkownika Jagrym-Maleszewskiego.Już odegrał rolę rozwścieczonego zwierzchnika.Nadszedł czas praktycznych działań.Uniósłsłuchawkę. Panno Jadziu powiedział do telefonistki proszę z domowym telefonemKocowskiego.Na cito53! Ale wcześniej zatrzymać mi na portierni Popielskiego!Telefon zadzwonił po sekundzie. Proszę do mnie Grabowski odezwał się do Edwarda. Porozmawia pan za chwilę zinspektorem Kocowskim z mojego aparatu.Ja osobiście będę nadzorował to śledztwo! Tylkoproszę szybko na górę, bo mam przyjęcie w Wiedeńskiej ! Wszystkiego najlepszego z okazji imienin usłyszał komendant zachrypnięty głosPopielskiego. Zaraz będę!Po raz pierwszy tego dnia życzenia imieninowe sprawiły Grabowskiemu autentycznąprzyjemność.53 Szybko.8MIMO POWSZEDNIEGO DNIA O WP�A DO �SMEJ nie było już w Louvre wolnychstolików.Było tak zresztą zawsze od trzech lat, od momentu gdy restauracja uzyskała nowegowłaściciela, pozbyła się starej nazwy Renaissance i uzyskała nową paryską.Popielskiznalazł miejsce tylko dzięki kelnerowi, który dobrze pamiętał suty napiwek otrzymany kilkadni wcześniej od łysego pana.Sprytny pracownik wiedział doskonale, że pewien profesorgimnazjalny kończy właśnie kolację przy bocznym stoliku i ma w zwyczaju opuszczać lokalnatychmiast po zjedzeniu ostatniego rolmopsa.Posadził zatem Popielskiego przy swoimsłużbowym stoliku, a za chwilę prowadził go wśród powtórzeń całuj i rączki do zwolnionejwłaśnie przez profesora dyskretnej loży oświetlonej światłem lampki stojącej na środku stołu.Popielski przyjrzał się w lustrze swemu smokingowi i starannie zawiązanej białejmuszce, po czym zlustrował z zadowoleniem otrzymane miejsce i wręczył kelnerowidwudziesto groszowe podziękowanie za znalezienie romantycznego kącika, idealnego narandkę z Renatą Sperling.Na razie jednak musiał się zadowolić towarzystwem Zaremby, który zły i spoconywtoczył się za barierkę loży. Panie starszy Popielski kiwnął na kelnera, który zjawił się błyskawicznie proszę okarafkę czystej od Baczewskiego i trochę zimnych zakąsek. Kiełbaska, jajeczka, jakiś befsztyczek? zapytał kelner. Wszystko, tylko zamiast kiełbaski szynka, ale taka z tłuszczykiem, wie pan, w sam razdo wódeczki. Popielski przywitał się radośnie z Zarembą. Napij się, bracie, ja funduję, staryprzyjął dziś moją propozycję, niedługo znów będziemy kolegami z pracy Wiem o tym aż zadobrze mruknął Zaremba. Zamiast siedzieć w domu z moją Władzią albo tak jak ty wystroićsię w smoking i iść na tańce, od półtorej godziny na rozkaz Kocowskiego werbujęposterunkowych ze wszystkich komisariatów, by sprawdzili twój ślad na Zadwórzańskiej.Niemógł stary poczekać do jutra? Siedzę sobie w domu, jem kolację, a tu dzwoni Kocowski iwrzeszczy, że wszystko na cito! Od jutra też tam będę chodził! A ja razem z tobą.Ale to wszystko dopiero od jutra.A teraz wypijmy toast rozlałwódkę przyniesioną przez kelnera za twój dobry humor i za naszą misję na Zadwórzańskiej!Na pohybel Hebraiście!Wypili.Pachnąca różowa szynka z tłuszczykiem zniknęła w ustach Popielskiego,Zaremba ograniczył się do powąchania chleba. No i co? Edward zapalił papierosa. Już ruszyli na Zadwórzańską wypytywać omatematyka, który zna hebrajski? Takie właśnie dostali rozkazy i ruszyli. Zaremba rozsiadł się wygodnie. A ja mogęw końcu wracać do mojej Władzi.Nalej mi jeszcze jednego! Widzę, że masz w Luwrze drugidom.Tak się zresztą wyraziła Lodzia, kiedy się jej zapytałem, gdzie jesteś.Popielski uczynił, co mu kazano, i spojrzał na zegarek.Wskazówki wskazywały zakwadrans ósma. Szukałeś mnie? zapytał i uniósł stopkę z wódką. Tak, szukałem cię.Wypili i chuchnęli.Jajko w majonezie znalazło się na widelcu Popielskiego.Zarembatym razem sięgnął po plaster szynki. %7łeby mi powiedzieć o akcji na Zadwórzańskiej? Co ty mnie tak wypytujesz? Zaremba uśmiechnął się po raz pierwszy tego wieczoru. Co to, przesłuchanie? Patrzysz co chwila na zegarek, strzelasz pytaniami jak karabinmaszynowy.Czy to znaczy kończ, stary Wilhelmie, katulaj się stąd, bo mam tu małerendez-vous , co przypuszcza zresztą Lodzia? Rzeczywiście, moje zachowanie wszystko to oznacza z wyjątkiem katulaj się.Chcesz, to siedz.Poznasz pewną piękną pannę! Zanim ją poznam Zaremba z niepokojem rozejrzał się dokoła i ściszył głos opowiem ci, czego się dowiedziałem o niejakim Józefie hrabi Bekierskim. Mów. Popielski zesztywniał. Ma on całkiem sporą kartotekę. U nas? Nie, w Urzędzie Wojewódzkim, w Wydziale Bezpieczeństwa Publicznego.Mójkolega Franiu Pirożek opowiedział, co jest aktach. No mów, mów, Wilek! Pochodzi z prawosławnej i zrusyfikowanej lubelskiej szlachty Zaremba mówiłwolno i z namaszczeniem, jakby cytował słowa Pirożka. Po wojnie, w czasie której walczył warmii carskiej, kupił upadający majątek Komornickich w Stratynie.Choć się tytułuje hrabią izaprasza do siebie arystokratów, zjawiają się u niego tylko goście niższego szczeblatowarzyskiego.Otacza się Rosjanami, dawnymi towarzyszami broni.W okolicy krążą legendyo pijatykach, jakie z nimi urządza.Kiedyś zostało złożone na niego doniesienie na posterunkuw Rohatynie.Niejaki Wasyl Tereszczenko poskarżył się na niego, że zwabił i zgwałcił jegocórkę.Potem skargę wycofał. Bo pewnie wielmożny pan hrabia mu zapłacił albo pogroził powiedział wzamyśleniu Popielski. On uważa się za średniowiecznego seniora, który korzysta z ius primaenoctis54. Słuchaj dalej. Zaremba rozglądał się po sali, szukając wzrokiem kobiety, z którąumówił się jego przyjaciel. Nasz hrabia jest aktywnym działaczem endeckim, antysemitą ifanatycznym rusofilem.Ostatnio jest bardzo aktywny politycznie, chodzą słuchy, że zamierzakandydować do sejmu i szuka porozumienia z kołami ziemiańskimi.To tyle.Więcej grzechównie pamiętam.Idę do domu przytulić Władzię. Dziękuję. Popielski zapisywał to wszystko w pamięci. Bardzo ci dziękuję, mójdrogi. Oj, jakiś ty uprzejmy, jaki grzeczny! Nic szczególnego dla ciebie nie zrobiłem! Zaremba podniósł się z miejsca i wyciągnął do przyjaciela wielką, miękką dłoń. Ale tyś takiłagodny pewnie pod wpływem tej panny! A ta nie przychodzi! Nie martw się, brachu.Wystawia cię na próbę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl