Podobne
- Strona startowa
- Seneka Myli (2)
- Eddings Dav
- Jozeph Bedier Dzieje Tristana i Izoldy
- Robert Galbraith Cormoran Strike 02 Jedwabnik
- Lackey Mercedes Burza
- Umberto Eco Imie Rozy
- Morressy John Kedrigern pokazuje co potrafi
- 02 Terry Brooks Mroczne Widmo
- Swiderkowna Rozmowy o Biblii, Nowy Testamen
- [4 1]Erikson Steven Dom Lancu Dawne Dni
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- qup.pev.pl
Cytat
Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.XIV 91 " 8Miejmy przed oczyma wszelkie odmiany doli człowieczej i przedstawiajmy sobie w myślinie tylko takie, jakie się często zdarzają, lecz i najgorsze, jakie się mogą zdarzyć, jeżeli niechcemy dać się pognębić ani zaskoczyć przez owe rzadkie przypadki i jakoby bez precedensu:trzeba w pełni rozważać Los.XIV 91 " 12To jedno tylko wiem: wszystkie dzieła śmiertelnych skazane są na śmiertelność, żyjemywśród rzeczy, które mają minąć.XIV 91 " 13Często krzywda sprowadza lepszy Los.Wiele rzeczy runęło, aby wznieść się wyżej.XIV 91 " 15 16Niech umysł nasz sposobi się do rozumienia i cierpliwego znoszenia swej doli i niechajwie, że nie ma rzeczy, na jaką by się nie ważył Los, który włada tak samo państwami, jak iwładcami, mający w swej mocy tak samo miasta, jak poszczególnych ludzi.Nie oburzajmysię na to.Przyszliśmy na taki świat, w którym się żyje pod takimi prawami.Podoba się bądzposłuszny.Nie podoba się odejdz dowolną drogą.Oburzaj się, jeśli coś niesprawiedliwego180 ustanowiono wyłącznie dla ciebie.Lecz jeśli to prawo konieczności wiąże zarówno najwięk-szych jak i najmniejszych, pogódz się z Przeznaczeniem, rozpraszającym wszystko.Nie trze-ba mierzyć nas miarą mogił ani grobowców różnej wielkości, które się ciągną wzdłuż drogi:popiół zrównuje wszystkich.Rodzimy się nierówni, umieramy równi.XIV 91 " 20 21Tak samo bez powodu obawiacie się opinii, jak i tego, czego byście się nie lękali nigdy,gdyby wam nie kazała opinia.Czy człowiek prawy, którego oczerniono oszczerczymi plot-kami, może ponieść jakiś uszczerbek? Niech tedy nawet śmierci nie szkodzi to w naszychoczach: ona też podobno ma brzydki zapach.Nikt z tych, którzy ją oskarżają, nie doświadczyłjej.A przecież lekkomyślnością jest potępiać to, czego się nie zna.Wiadomo jednak, ilu lu-dziom śmierć jest pomocna, ilu wyzwala od męczarni, nędzy, żalów, udręki, nudy.Nikt niema władzy nad nami, dopóki my posiadamy władzę nad śmiercią.XIV 92 " 24 25Cnota jest tak wielkim dobrem, że nie odczuwa ona takich znikomych przykrości, jak krótkośćżycia, ból czy różne dolegliwości cielesne.Rozkosz zaś, ta niewarta jest nawet spojrzenia.Cóż jestszczególnego w cnocie? To, że się nie martwi o przyszłość ani nie liczy swoich dni: w dowolnejnajkrótszej chwili osiąga wieczne dobra.Niewiarygodne nam się to wydaje i wykraczające pozanaturę ludzką.Bo wielkość cnoty mierzymy naszą słabością i naszym wadom nadajemy jej imię.XV 93 " 8Pytasz, jaka jest największa miara życia? %7łyć aż do osiągnięcia mądrości.Kto dochodzi doniej, osiąga cel najważniejszy, choć nie najdalszy.Zmiało jednak może się chlubić tym i dzię-kować bogom, a także sobie samemu, i uważać się za wierzyciela natury, dlatego że istniał.Ibędzie słusznie uważał się za wierzyciela: zwraca jej bowiem lepsze życie, nizli otrzymał.Stworzył wzór dzielnego człowieka, ukazał jego przymioty i jego wielkość.Gdyby mógł do-dać coś jeszcze, byłoby to podobne do tego, co już był ukazał.XV 93 " 12Zmierć idzie po wszystkich: zabójca pójdzie po zabitym.I będzie całkiem nieważne to, oco się zabiegało z takim niepokojem.Bo cóż ma do rzeczy, że będziesz długo unikał tego,czego i tak nie możesz uniknąć?XV 94 " 13Istnieją dwa powody, dla których schodzimy na manowce: albo jest w naszej duszy zło na-gromadzone wskutek opacznych przekonań, albo jeśli nawet nie jest ona owładnięta przezfałszywe wyobrażenia, to jest skłonna do fałszu i szybko ulega zepsuciu pod wpływem pozo-rów, które ją pociągają w niewłaściwym kierunku.Dlatego też winniśmy albo całkowiciewyleczyć naszą chorą duszę i wyzwolić od błędów, albo zawczasu ją opanować, gdy jeszczeod nich wolna, ale skora do złego.Jedno i drugie można osiągnąć dzięki naukom filozofii.XV 94 " 17Pomiędzy obłędem zbiorowym a takim, który wymaga opieki lekarskiej, nie ma innej róż-nicy jak tylko ta, że ten ostami jest skutkiem choroby, a tamten fałszywych przekonań.Jed-na odmiana szaleństwa ma zródło w stanie zdrowia, druga w złym zdrowiu duszy.181 XV 94 " 19Oku nie potrzeba zachęty ani nawet rady do chwytania swoistości kolorów, a już biały odczarnego odróżni ono bez żadnej wskazówki.Natomiast dusza potrzebuje wielu pouczeń, abywiedzieć, co robić w życiu.XV 94 " 46Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.Jedno i dru-gie jest wynikiem napomnień.Zazwyczaj bowiem ludzie im wierzą, a kiedy już uwierzą, du-sza nabiera wielkiej otuchy i napełnia się wiarą w siebie.XV 94 " 54Nikt nie popełnia błędów sam dla siebie, lecz rozsiewa głupotę pomiędzy najbliższych i jąz kolei zbiera.*Staje się gorszy, kto psuje drugiego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]