Pawee Jasienica Rozwazania o wojnie domowej

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Q ludzie też pragnęli reformować.“Doktrynerzy kontrrewolucji byli przeważnie rewolucjonistami na swój sposób”.Wielu utalentowanych, sławnych pisarzy zwalczało rewolucję piórem, uzasadniało tak czy inaczej pojęty monarchizm.Józef de Maistre, Jakub Mallet du Pan, René de Chateaubriand.Losy programów, które ci ludzie reprezentowali, streszczają się dobrze w ramach przygody autorskiej Jakuba de Bonald.Przebywając na emigracji napisał on i wydał dzieło o tasiemcowym tytule: Théorie du pouvoir politique et religieux dans la société civile, démontrée par le raisonnement et par l’histoire.Był to wielki hymn pochwalny na cześć monarchii dziedzicznej oraz.gminy wiejskiej, jedynej — zdaniem myśliciela — organizacji społecznej zbliżonej do ideału doskonałości.Przekonania konserwatywnych chłopów doczekały się w(iec nie tylko chwalby, lecz i teoretycznego uzasadnienia.De Bonald wydał swą książkę w Konstancji, w roku 17%, to znaczy wtedy, gdy powstanie wandejskie było już od dawna utopione we krwi, sam zaś region gruntownie spustoszony przez rewolucyjne “kolumny piekielne”.Pisarz powrócił wkrótce chyłkiem do Francji, gdzie mógł osobiście sprawdzić zasięg i wpływ swego utworu.Znajomy oficer policji zaprowadził go do magazynu druków skonfiskowanych.Teoria spoczywała tam spokojnie obok wierszy o treści pornograficznej.I wcześniejsze, i późniejsze usiłowania kontrrewolucyjne obeszły się doskonale bez niej.Jakub Godechot to właśnie udowodnił ponad wszelką wątpliwość: akcja powstańcza zaczęła się bez żadnej w ogóle programowo sformułowanej doktryny.Nie na wiele by się zresztą przydały najstaranniej wydrukowane i bez żadnych nawet przeszkód rozpowszechniane wywody.Ustalono, że za Ludwika XVI większość mieszkańców Pomocy i Wschodu — od Normandii po Lotaryngię — umiała się podpisać.Inaczej działo się w Centrum, na Południu i na Zachodzie.Wojna domowa zaczęła się właśnie tam, w Wandei i w Bretanii, nad Atlantykiem, w ojcowiznach ludzi przeważnie niepiśmiennych.Wojno jak najpoważniej wątpić, czy Jakub Cathelineau oraz jego sąsiedzi zgłębiali, zanim porwali się do broni, sławne dzieło Edmunda Burke, wydrukowane w Londynie już w roku 1790, lecz w języku, o którym świadczy tytuł: Reflections on the Revolution in France.Filozofowie reakcji też pragną przerabiać stary porządek, są “rewolucjonistami na swój sposób”.Doktryny kontrrewolucyjnej na razie brakuje, za to krwawa kontrrewolucja ludowa staje się faktem.Tego rodzaju splot zjawisk stanowi dla literata pokusę nie do przezwyciężenia, usprawiedliwia chyba próbę odgadnięcia dróg ludzkich skomplikowanych odruchów “i obłędów.V2 sierpnia 1793 roku Konwencja ogłosiła lapidarny dekret: “Minister wojny wyśle do Wandei wszelkiego rodzaju materiały palne, a to w celu zniszczenia drzew, zarości i janowców.Lasy zostaną wycięte, schroniska buntowników zburzone, zbiory skoszone i wywiezione na zaplecze działającej armii, bydło domowe ulegnie konfiskacie.Majętności buntowników przejdą na własność Republiki.Kobiety, dzieci i starcy zostaną przeniesieni w głąb kraju, gdzie przez szacunek dla zasad ludzkości będzie się dbać o ich utrzymanie i bezpieczeństwo”.Omawiając działalność Jana Chrzciciela Carrier w Nantes, już się coś niecoś powiedziało o sposobie wykonania humanitarnych przepisów.Tutaj zauważyć tylko wypadnie, że dekret Konwencji równał się właściwie wyrokowi śmierci na wszystkich młodych i w sile wieku będących wieśniaków wandejskich.Tego samego dnia — to znaczy 2 sierpnia — deputowany Barčre uzasadniał wobec Konwencji potrzebę postanowień tak surowych.— Zniszczcie Wandeę — wołał — a Valenciennes i Condé przestaną się znajdować we władzy Austriaka.Zniszczcie Wandeę i Anglik nie będzie już okupować Dunkierki.Zniszczcie Wandeę, a Ren zostanie oczyszczony z Prusaków.Zniszczcie Wandeę, Hiszpania zaraz poczuje niebezpieczeństwo.Zniszczcie Wandeę, a Lyon się nie oprze.Zniszczcie Wandeę, a ocalicie ojczyznę.Bertrand Barčre de Vieuzac był bardzo dobrym mówcą.Powstrzymał się od obciążania oracji imionami wszystkich ówczesnych wrogów Francji.Nie wymienił wiec Portugalii, księstw całej Rzeszy Niemieckiej, Sardynii ani innych państewek włoskich.Na początku 1793 roku utworzyła się pierwsza koalicja antyfrancuska, wszystkie granice Republiki stanęły w ogniu.Historycy przyjmują, że przez szeregi powstańcze przesunęło się w Wandei około stu tysięcy mężczyzn.Osiem razy wiçcej mieszkańców liczył region objęty wojną domową [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl