Balzac Honoriusz Ojciec Goriot

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wieczór ten miał dlań urok świetnego debiutu; miał o nimpamiętać do póznej starości, jak młoda dziewczyna wspomina tryumfy pierwszego balu.Kiedy nazajutrz przy śniadaniu opowiadał swoje powodzenia ojcu Goriot wobec pensjonarzy,Vautrin uśmiechał się szatańsko. I pan sądzisz wykrzyknął ten okrutny mistrz logiki że złoty młodzieniec możemieszkać przy ulicy Neuve-Sainte-Genevi�ve, u mamy Vauquer, w gospodzie niezmiernieszacownej pod każdym względem, ani słowa, ale bardzo odległej od światowych splendorów?Nie ma co, dom bogaty, dom piękny swoim dostatkiem i dumny, iż służy za przelotnezamczysko potomkowi Rastignaców; ale, ostatecznie, ulica Neuve-Sainte-Genevi�ve, zbytektu jest nieznany; patriarchorama i koniec.Mój młody przyjacielu rzekł Vautrin ojcowskodrwiącym tonem jeśli chcesz błyszczeć w Paryżu, musisz mieć trzy konie i tilbury na rano,72karetę wieczór, razem dziewięć tysięcy franków na same wehikuły.Byłbyś niegodny swegolosu, gdybyś zostawił tylko trzy tysiące rocznie u krawca, sześćset franków w perfumerii,trzysta u szewca, tyleż u kapelusznika.Co się tyczy praczki, będzie cię kosztowała tysiącfranków.Młodzi ludzie mający powodzenie muszą przestrzegać wzorowo artykułu bielizny:czy to nie jest szczegół najczęściej sprawdzany? Miłość i kościół żądają pięknych obrusów naswoich ołtarzach.Doszliśmy do czternastu tysięcy.Nie mówię, ile stracisz na grę, zakłady,podatki; niepodobna tych drobiazgów liczyć niżej dwóch tysięcy.Prowadziłem to życie,znam jego bilans!.Dodaj do tych pierwszych potrzeb trzysta ludwików na papu, tysiącfranków na dach nad głową.Razem, piękne dziecię, doliczylibyśmy się dwustu pięciu tysięcyna rok, inaczej wleziemy w błoto, ściągniemy na siebie drwiny i możemy pożegnaćprzyszłość, powodzenie, kochanki! Zapominam służącego i grooma46! Może Krzysztofbędzie nosił twoje czułe bileciki? Czy napiszesz je na papierze, którym dotąd się posługujesz?To byłoby samobójstwo.Wierzaj starcowi pełnemu doświadczenia dodał rinforzando47basem. Albo przenieś się na cnotliwe poddasze i zawrzyj śluby z pracą, albo obierz innądrogę.I Vautrin mrugnął okiem, zerkając na pannę Taillefer, jakby chcąc streścić w tymspojrzeniu pokusy, które zasiał w sercu studenta.Upłynęło kilka dni, w czasie którychRastignac prowadził życie nad wyraz rozproszone.Jadł prawie co dzień obiad u pani deNucingen, której towarzyszył w świecie.Wracał o trzeciej lub czwartej rano, wstawał wpołudnie, aby się ubrać, jechał z Delfiną do Lasku, kiedy było ładnie, trwoniąc w ten sposóbczas, którego nie znał ceny, i wciągając w płuca wszystkie nauki, wszystkie pokusy zbytku zowym żarem, z jakim niecierpliwy kielich żeńskiego daktyla przyjmuje płodny pyłek swegooblubieńca.Grał grubo, wygrywał lub przegrywał, przyzwyczaił się w końcu do hulaszczegotrybu młodych paryżan.Z pierwszych wygranych sum odesłał tysiąc pięćset franków matce isiostrom, dołączając upominki.Mimo iż oznajmił, że chce opuścić gospodę pani Vauquer,tkwił w niej jeszcze pod koniec stycznia i nie wiedział, jak się wydostać.Młodzi ludzieulegają prawie wszyscy prawu na pozór niewytłumaczonemu, ale którego racja płynie z samejich młodości i z furii, z jaką rzucają się w życie.Bogaci czy biedni, nigdy nie mają pieniędzyna to, co konieczne, ale znajdują je zawsze na swoje zachcenia.Hojni we wszystkim, co nakredyt, skąpią na rzeczy, które się płaci gotówką, jak gdyby się mścili za to, czego nie mają,trwoniąc wszystko, co mogą mieć.Toteż aby jasno postawić kwestię, student o wiele więcejdba o kapelusz niż o ubranie.Olbrzymi zysk sprawia, że krawiec skłonny jest do kredytu, gdynikłość sumy czyni kapelusznika najbardziej nieprzystępnym wśród dostawców, z którymitrzeba paktować.Jeżeli młody człowiek rozparty na balkonie olśniewa lornetki ładnych kobietprzepychem kamizelek, wątpliwe jest, czy ma skarpetki: pończosznik to również czerwsakiewki! Rastignac był w tym położeniu.Zawsze pusta dla pani Vauquer, zawsze pełna dlawymagań próżności sakiewka jego przechodziła fazy księżycowe, w niezgodzie znajnaturalniejszymi wypłatami.Aby opuścić cuchnącą i plugawą gospodę, która co dniaupokarzała jego pretensje, czyż nie musiałby spłacić należności i urządzić wykwintnegoapartamentu? Było to wciąż niemożliwe.Aby wydostać pieniądze na grę, Rastignac umiałkupować na kredyt złote zegarki i łańcuszki, drogo opłacane z wygranej, które niósł dolombardu, owego ponurego i dyskretnego przyjaciela młodzieży; był natomiast bez inwencji ienergii, gdy chodziło o to, aby opłacić jedzenie, mieszkanie lub kupić niezbędne w życiuświatowca przybory.Pospolita konieczność, długi zaciągnięte na zaspokojone już potrzebyniezdolne były go natchnąć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl