Dick Philip K Paszcza Wieloryba

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pomyślała, że oto znowu ociera się o śmierć, i była to jej ostatnia spójnamyśl.Potem został już tylko pęd i oglądane w przelocie sceny rozgrywające sięza jej plecami.Strzegący przekaznika uzbrojeni wartownicy rzucają się do ucieczki.Uodpornieni na działanie gazu przez wszczepione hormony modyfikująceagenci KANT-u biegną w stronę bramy, wyciągając po drodze krótkie pistoletylaserowe z lunetami celowniczymi.To był ostatni zapamiętany przez nią obraz.Panika i zmęczenie nasiliły się dotego stopnia, że pózniej przed oczami miała już tylko ciemność i w tej ciemności59odczuwała jedynie obecność innych, biegnących wraz z nią ludzi; nie była sama:docierało do niej promieniowanie przyszłości.Mat, pomyślała.Nie będziesz miał swojej agencji na Paszczy Wieloryba.A przecież ostrzegałam cię.Mówiłam ci.Ale może teraz przynajmniej oni teżstracą panowanie.Jeśli zakodowana wiadomość dotrze na Ziemię.Jeśli dotrze.A nawet gdy tak się stanie, czy po tamtej stronie, na Ziemi, znajdzie się ktośna tyle sprytny, by wiedzieć, co z tym zrobić?VIIIZgodnie z ustaloną procedurą, oczekujący na orbicie Plutona Al Dosker otrzy-mał z Ziemi tekst depeszy, która z Paszczy Wieloryba nadeszła do nowonowojor-skiego biura KANT-u.ZAPOMNIAAAM SPAKOWA MOJE CHUSTECZKI DO NOSA Z IR-LANDZKIEGO PA�TNA.PRZYZLIJCIE MI JE PRZEZ TELPOR.FREYA.Niespiesznie przeszedł na rufę statku.W takiej odległości od Słońca wszystkowydawało się spowolnione, tak jakby gwiezdny zegar wybijał tu inny rytm.Otworzył skrzynkę kodów i przerzucił fiszki zaczynające się na Z.Odnalazłwłaściwy kartonik.Miał już klucz.Teraz pozostało mu tylko wprowadzić dane dokomputera.Po chwili drukarka wypluła krótki pasek papieru.Oderwał go niecierpliwiei przeczytał:DYKTATURA WOJSKOWA.%7łYCIE W BARAKACH NA SPARTACSKICHZASADACH.PRZYGOTOWANIA DO WOJNY PRZECIW NIEZNANEMUWROGOWI.Dosker przez chwilę stał w bezruchu, a potem uruchomił program jeszczeraz.Odpowiedz nadeszła taka sama.Nie było więc mowy o pomyłce.OstatecznieMatson Glazer-Holliday osobiście programował komputer.Nareszcie coś, pomyślał.Jedna spośród pięćdziesięciu kombinacji opisują-cych wszelkie możliwe stany pośrednie od piekła aż po.Pola Elizejskie.Ta, która nadeszła, miała numer dziesiąty i leżała wyraznie po piekielnej stro-nie.Było mniej więcej tak zle, jak się tego spodziewał.Teraz już wiemy, pomyślał.Wiemy.i nie możemy z tego zrobić żadnego użytku.Wbrew pozorom skrawek papieru z zakodowaną wiadomością był zupełniebezużyteczny.Komu bowiem, zastanawiał się w duchu, możemy go pokazać?60Ich własna organizacja, zjednoczenie KANT, została poważnie osłabiona ak-cją Mata, który zabrał ze sobą najlepszych ludzi.Na miejscu pozostał tylko per-sonel urzędniczy w Nowym Nowym Jorku i on.No i oczywiście Rachmael ben Applebaum, zagubiony razem z Omphalo-sem gdzieś w hiperprzestrzeni, zajęty zapewne tajnikami antycznej greki.Z biura w Nowym Nowym Jorku nadeszła kolejna zakodowana depesza.Tymrazem znacznie szybciej powędrowała do komputera, a gdy pojawił się wydruk,Al przeczytał go z przerażeniem, w poczuciu spóznionego wstydu, że nie zdołałprzeszkodzić planom Matsona.Czuł się odpowiedzialny za to, co zaszło.NIE ZDOAAMY SI UTRZYMA.WIWISEKCJA POSTPUJE.Czy potrafię wam pomóc? zastanawiał się, szalejąc w bezsilnej wściekło-ści.Niech cię diabli, Matson, że też musiałeś to zrobić; zawsze byłeś zachłanny.Zabrałeś dwa tysiące agentów i Freyę Holm tylko po to, żeby dać się wyrżnąć,a my nie możemy nic na to poradzić, przede wszystkim dlatego, że nas właściwienie ma.A jednak było coś, co mógł zrobić.Co prawda nie było to bezpośrednio zwią-zane z ratowaniem setek Ziemian, którzy w ciągu najbliższych dni czy tygodnipoprzez Telpor dotrą na Paszczę Wieloryba.Na razie chciał pomóc jednemu czło-wiekowi, który jak najbardziej zasługiwał na uwolnienie od dobrowolnie nałożo-nego ciężaru, tym bardziej, że ciężar ten, w świetle dwóch ostatnich dostarczo-nych przez Korporację Wideofon depesz, stawał się zupełnie zbyteczny.Nie bacząc na ryzyko wykrycia przez ONZ-owskie służby nasłuchu, Al Do-sker wysłał w stronę Omphalosa wiązkę fal radiowych w zakresie UKF.Gdy poruszający się z nadszybkością statek nadał spoza granic Układu Sło-necznego sygnał gotowości, Dosker zapytał brutalnie: Jak sobie radzisz z odami Pindara? Jak narazić uważam je za dziecinne bajeczki.- Głos Rachmaela napływałz oddali, zmieszany z występującymi w tle szumami zakłóceń. Ale przecieżmiałeś się ze mną nie kontaktować, dopóki. To już się stało powiedział Dosker. Mamy szyfr, którego nie moż-na złamać, z tej prostej przyczyny, że w transmitowanym tekście nie ma żadnychistotnych danych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl