Henryk Sienkiewicz Krzyżacy

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W pierwszej chwili wydawało mu się dość na-turalnym, że komturowie�v x t żądają tajemnicy z obawy przed odpowieóialnością i niesła-wą, ale teraz zroóiło się w nim podejrzenie, że może być i jakaś inna przyczyna, że zaś nieumiał sobie zdać z niej sprawy, więc chwycił go lęk taki, jaki chwyta najodważniejszychluói, gdy niebezpieczeństwo zagraża nie im samym, lecz ich bliskim i kochanym.Postanowił jednakże dowieóieć się czegoś więcej od zakonnej służki. Komturowie chcą tajemnicy rzekł ale jakoż tajemnica ma się zachować, gdyde Bergowa i tamtych innych za óiecko wypuszczę? Powiecie, żeście wzięli okup za pana de Bergowa, aby mieć czym zbójom zapłacić. Luóie nie uwierzą, bom nigdy okupu nie brał odrzekł posępnie Jurand. Bo nigdy nie choóiło o wasze óiecko odrzekła syczącym głosem służka.I znów nastało milczenie, po czym pątnik, który przez ten czas nabrał ducha i osąóił,że Jurand musi się już teraz więcej hamować, rzekł: Taka jest woła braci Szomberga i Markwarta.Służka zaś mówiła dalej: Oto powiecie, że ten pątnik, który przyjechał ze mną, przywiózł wam okup, myzaś odjeóiem stąd ze szlachetnym panem de Bergow i z jeńcami. Jak to? rzekł Jurand, marszcząc brwi zali myślicie, że wam oddam jeńców,nim mi óiecko wrócicie? Uczyńcie, panie, jeszcze inaczej.Możecie sami jechać po córkę do Szczytna, dokądwam ją bracia przywiozą. Ja? do Szczytna? Bo gdyby ją znów zbójcy w droóe porwali, znów posąd wasz i tutejszych luóipadłby na pobożnych rycerzy, i dlatego ci wolą ją wam do rąk własnych oddać. A kto zaś zaręczy mi, że wrócę, gdy sam wlezę wilkowi w garóiel? Cnota braci, sprawiedliwość ich i pobożność.Jurand począł choóić po izbie.Począł już przewidywać zdradę i obawiał się jej, aleczuł jednocześnie, że Krzyżacy mogą mu nałożyć warunki, jakie im się podoba i że jestwobec nich bezsilny.Jednakże przyszedł mu widocznie do głowy jakiś sposób, gdyż zatrzymawszy się nagleprzed pątnikiem, począł mu się bystro przypatrywać, po czym zwrócił się do służki i rzekł: Dobrze.Pojadę do Szczytna.Wy i ten człowiek, który ma na sobie szaty pątnicze,ostaniecie tu do mego powrotu, po którym odjeóiecie z de Bergowem i z jeńcami. Nie chcecie, panie, zawierzyć zakonnikom rzekł pątnik jakże więc oni mająwam zawierzyć, że wróciwszy wypuścicie nas i de Bergowa?Twarz Juranda pobladła ze wzburzenia i nastała grozna chwila, w której już, już zda-wało się, że chwyci pątnika za pierś i wezmie go pod kolano lecz zdusił w sobie gniew,odetchnął głęboko i począł mówić z wolna i dobitnie: Ktośkolwiek jest, nie naginaj zbyt mojej cierpliwości, aby zaś nie pękła.A pątnik zwrócił się do siostry: Mówcie! co wam kazano. Panie rzekła waszej przysięóe na miecz i na rycerską cześć nie ośmieliliby-śmy się nie wierzyć, ale i wam nie przystoi składać przed ludzmi prostego stanu przysięgi,i nas nie po waszą przysięgę przysłano. Po cóż was przysłano? Powieóieli nam bracia, iż macie, nie mówiąc nic nikomu, stawić się w Szczytniez panem de Bergow i z jeńcami.�v x � a a rada sprawująca właóę w zakonie.�v x t r zwierzchnik domu zakonnego bądz okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali siękrzyżacy.Krzyżacy 200Na to ramiona Juranda poczęły się cofać w tył, a palce rozszerzać się na kształt szponówdrapieżnego ptaka; na koniec, stanąwszy przed niewiastą, pochylił się tak, jakby chciał jejmówić do ucha, i rzekł: Azali nie powieóiano wam, że każę was i Bergowa kołem połamać w Spychowie? Wasza córka jest w mocy braci, a pod opieką Szomberga i Markwarta odrzekłaz naciskiem siostra. Zbójców, trucicieli, katów! wybuchnął Jurand. Którzy potrafią nas pomścić, a którzy rzekli nam na odjezdnym tak: Jeśliby niemiał spełnić wszystkich naszych rozkazów, lepiej by było, by ta óiewka umarła, jakoi Witoldowe�v x u óieci pomarły.Wybierajcie!Pokora I zrozumiejcie, żeście w mocy komturów ozwał się pątnik. Nie chcą oniuczynić wam krzywdy, i starosta ze Szczytna przysyła wam przez nas słowo, że wolni wy-jeóiecie z jego zamku ale chcą, byście za te, któreście im wyrząóili, przyszli pokłonićsię przed krzyżackim płaszczem i błagać o łaskę zwycięzców.Chcą wam przebaczyć, alewpierw chcą zgiąć wasz hardy kark.Głosiliście ich za zdrajców i krzywoprzysięzcow więc chcą, byście się zdali na ich wiarę.Wrócą wolność i wam, i córce ale musicieo nią błagać.Deptaliście ich musicie przysiąc, iż ręka wasza nigdy się na biały płaszcznie wzniesie. Tak chcą komturowie dodała niewiasta a z nimi Markwart i Szomberg.Nastała chwila śmiertelnej ciszy.Zdawało się tylko, że góieś mięóy belkami pułapujakieś przytłumione echo powtarza jakby z przerażeniem: Markwart& Szomberg.Zzaokien dochoóiły też nawoływania Jurandowych łuczników czuwających na wałach przyostrokole gródka.Pątnik i służka zakonna przez długi czas spoglądali to na siebie, to na Juranda, którysieóiał oparty o ścianę, nieruchomy i z twarzą pogrążoną w cieniu padającym na nią odpęku skór, zawieszonego przy oknie.W głowie pozostała mu jedna tylko myśl, że jeślinie uczyni tego, czego Krzyżacy chcą uduszą mu óiecko; jeśli zaś uczyni, to i takmoże nie uratować ani Danusi, ani siebie.I nie wióiał żadnej rady, żadnego wyjścia.Czuł nad sobą niemiłosierną przemoc, która go zgniotła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl