Jan od Krzyża, Dzieła

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Paweł, a których człowiekowimówić się nie godzi" (2 Kor 12, 4).Lecz spójrz na drużyny.6.Spojrzeniem Bożym jest miłowanie i udzielanie łask (28).A drużyny, o których mówidusza, aby Bóg na nie patrzał, to te rozliczne cnoty, dary, doskonałości i inne bogactwaduchowe, które już w niej złożył jako kosztowności, dary i klejnoty zaręczyn.Mówi więcniejako: Zwróć się, mój Umiłowany, do wnętrza mej duszy, rozmiłuj się w tej obfitościbogactw, któreś złożył w niej, abyś przez nie rozmiłował się i w niej samej, w niej się ukrył iw niej przebywał.Chociaż bowiem one są Twoje, to jednak skoroś je dał, są równieżTej, co wysp tajemniczych przebiega doliny.7.Czyli mojej duszy, która biegnie do Ciebie, w nadzwyczajny sposób, drogami osobliwymi izupełnie różnymi od wszelkich zmysłów i zwykłego naturalnego poznania.A mówi to, chcącGo niejako zobowiązać: Gdy dusza moja biegnie do Ciebie przez poznanie duchowe taknadzwyczajne i dalekie od zmysłów, udzielaj się Ty również jej tak wewnętrznie i w stopniutak wysokim, by był niedostępny dla nich wszystkich.20 i 21.PRZEZ PTAKI W SWYM LOCIE SWOBODNEWPROWADZENIE DO NASTPNEJ STROFY1.Aby dojść do tak wysokiego stanu doskonałości, jaki tu dusza chce osiągnąć, tj.do zaślubinduchowych, nie tylko musi ona być przejrzysta i oczyszczona ze wszystkich niedoskonałości,buntów i niedoskonałych nawyknień części niższej, przez co wyzuwszy się ze staregoczłowieka, jest już ujarzmiona i uległa wyższej części, lecz musi również posiadać wielkąodwagę i bardzo wysoką miłość do tak mocnego i zażyłego uścisku Boga.W tym staniebowiem dusza nabywa nie tylko wielkiej czystości i piękna, lecz również nieustraszonejodwagi na skutek tak ścisłego i mocnego węzła, który zawiązuje się przez to zjednoczenieduszy z Bogiem.2.Dlatego też, by to osiągnąć, dusza musi stanąć na odpowiednim poziomie czystości,męstwa i miłości.Dlatego też Duch Zwięty, który jest Pośrednikiem tego zjednoczeniaduchowego, pragnąc, by dusza nabyła te przymioty i mogła osiągnąć to zjednoczenie,rozmawiając z Ojcem i Synem mówi w Pieśni nad pieśniami: Siostra nasza mała i piersi niema; cóż uczynimy siostrze naszej w dzień, w który będą mówić o niej? Jeśli jest murem,zbudujemy na niej baszty srebrne, jeśli jest drzwiami, spójmy je deskami cedrowymi" (S, 5-9).Przez srebrne baszty wyraża tu niewzruszone i heroiczne cnoty, zawarte w wierze, którajest wyrażona przez srebro.Te heroiczne cnoty mają już miejsce właściwe w stanie zaślubinduchowych i opierają się na duszy mocnej, nazwanej tu murem, w której to twierdzy możeOblubieniec spocząć spokojny, bez obawy, że jakaś słabość Mu przeszkodzi.Przez deskicedrowe oznacza zaś odczucia i przymioty wysokiej miłości, nazwanej tu cedrem, a będącejjuż miłością zaślubin duchowych.I aby zespolić z tą miłością oblubienicę, trzeba, aby ona była bramą, przez którą by mógłwejść Oblubieniec, tj.aby bramę woli miała otwartą przez głębokie i prawdziweprzyzwolenie miłości, które jest tym przyrzeczeniem złożonym w czasie zaręczyn, przedzaślubinami duchowymi.Przez piersi oblubienicy wyraża również tę samą miłość doskonałą,która ją musi cechować, by mogła przedstawić się Oblubieńcowi Chrystusowi dla dopełnieniatego stanu.3.Lecz mówi dalej tekst, że oblubienica natychmiast odpowiedziała z pragnieniem, by wyjśćdo tych, co przyszli do niej.Mówi: Ja jestem murem, a piersi moje jako wieża" (Pnp 8, 10),tj.moja dusza jest odważna, moja miłość bardzo wysoka, więc nic mi nie brakuje do tegostanu.To swe pragnienie doskonałego zjednoczenia i przeobrażenia dawała dusza-oblubienicapoznać i w poprzednich strofach, zwłaszcza w ostatniej, w której chcąc przynaglićOblubieńca przedstawia Mu cnoty, otrzymane od Niego i całe bogate przygotowanie na Jegoprzyjęcie.W odpowiedzi na to Oblubieniec chce dopełnić wszystkiego i mówi dwie następnestrofy, w których ostatecznie oczyszcza duszę, napełnia ją odwagą i przygotowuje do tegostanu tak w części zmysłowej, jak i duchowej.Zwraca te strofy przeciw wszystkim buntom iprzeciwnościom tak ze strony zmysłowej, jak i ze strony szatana.Przez ptaki w swym locie swobodne,Lwy, jelenie, rogacze skaczące,Góry, doliny, rozłogi,Wody, przestworza jaśniejące,Upiory nocne sen niepokojące.Przez lir słodkie dzwiękiI przez śpiew syren was zaklinam,Byście nie sprawiały swym gniewem udręki,Ni się zbliżały w murów otoczenia,By Miła spała pełna ukojenia.OBJAZNIENIE4.W tych dwóch strofach wprowadza Oblubieniec, Syn Boży, duszę-oblubienicę wposiadanie pełnego pokoju i uciszenia, przez pogodzenie jej niższej i wyższej części duszy,przez oczyszczenie jej ze wszystkich niedoskonałości, uporządkowanie władz i skłonnościnaturalnych i zaspokojenie innych pożądań, jak to jest wyrażone w tych dwóch strofach,których myśl przewodnia jest następująca:Najpierw zaklina Oblubieniec i rozkazuje, by się oddaliły nieużyteczne porywy i obrazyfantazji i wyobrazni.Wprowadza również ład w dwie władze naturalne, gniewliwą ipożądliwą, które przedtem niepokoiły trochę duszę, a trzy jej władze: rozum, pamięć i wolępodnosi do takiej doskonałości według ich przymiotów, jaka tylko jest możliwa w tym życiu.Następnie zaklina i rozkazuje czterem namiętnościom duszy, którymi są: radość, nadzieja, bóli obawa, aby na przyszłość były uległe i uporządkowane.Wszystkie te władze są wyrażone przez nazwy, które zawiera pierwsza strofa.Ich zaśnaprzykrzanie się, czynności i poruszenia Oblubieniec uspokaja w duszy przez wielkąsłodycz, rozkosz i odwagę, które posiada w tym udzielaniu się i darze duchowym, jaki PanBóg czyni jej ze siebie w tym czasie.Albowiem w tym darze Pan Bóg przeobraża w sposóbżywy duszę w siebie, sprawiając tym samym, że wszystkie jej władze, pożądania i poruszeniatracą swą naturalną niedoskonałość i zmieniają się w boskie.Mówi więc:Przez ptaki w swym locie swobodne.5.Nazywa ptakami swobodnymi w locie porywy wyobrazni, które są lekkie i chyże doprzebiegania z jednego miejsca na drugie.One to bowiem, gdy dusza w ukojeniu raduje sięsłodkim udzielaniem się Umiłowanego, zwykły ją zniechęcać i gasić jej upodobanie swymisubtelnymi lotami.Mówi do nich Oblubieniec, że zaklina je przez lir słodkie wdzięki itd.,gdyż słodycz i rozkosz duszy są już tak obfite i ustawiczne, że one nie mogą jej przeszkadzaćtak, jak zwykły przedtem (gdy się jeszcze tak nie wzniosła), niech więc zaprzestaną swychniespokojnych lotów, ataków i wyskoków.Odnosi się to i do innych słów, jak to tuwyjaśniamy, a którymi są:Lwy, jelenie, rogacze skaczące.6.Przez lwy rozumie tu gwałtowność i ataki władzy gniewliwej, gdyż ona w swych porywachjest tak odważna i zuchwała, jak one.Przez jelenie i rogacze skaczące rozumie tu drugą władzę duszy, tj.pożądliwą.Jest onawładzą wszelkiego pożądania i ma dwie cechy: tchórzostwo i zuchwałość.Jest tchórzliwa,ponieważ gdy nie znajduje rzeczy łatwych dla siebie, wtedy ucieka, kryje się, traci odwagę iw tym jest podobna do jeleni, które mają tę władzę pożądliwą w większym stopniu niż innezwierzęta, i dlatego są tchórzliwe i nieśmiałe [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl