Podobne
- Strona startowa
- Winston S. Churchill Druga Wojna Swiatowa[Tom 3][Księga 2][1995]
- Pierce Tamora Krag Magii [Tam Ksiega Daji
- Pratchett Terry Nomow Ksiega Wyjscia scr
- Bar Do Thos Grol (księga umarłych) (2)
- Mochnacki M. Powstanie Narodu Polskiego (ksiega I)
- Niziurski Edmund Ksiega urwisow.WHITE
- Pratchett Terry Nomow Ksiega Kopania
- Tony Buzan Podrecznik szybkiego czytania (
- Barker Clive Wielkie sekretne widowisko (SCA
- Fowles John Mag (2)
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- nea111.xlx.pl
Cytat
Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Udało im się jednak przybić do wybrzeży Francji,do Marsylii, gdzie Maria Magdalena niemal natychmiast zaczęła prowadzić misję wśród pogan.Nauczała m.in.u wrót świątyni i tam któregoś dnia ujrzał ją książę tego kraju, który wraz zmałżonką przybył, aby złożyć ofiarę swoim bogom.Wbrew pozorom, książę wcale nie zakochał się w Marii Magdalenie, choć jej uroda budziłapowszechny zachwyt.Po pewnym czasie Maria trzykrotnie ukazała się we śnie żonie księcia izażądała, aby otoczyć chrześcijan szczególną opieką.W przeciwnym bowiem razie straszna karaspotka kraj i władców.Książę więc, kiedy przekonał się już o prawdziwości wiary MariiMagdaleny i za sprawą świętej doznał wielu łask, przyjął chrześcijaństwo, kazał zburzyćpogańskie świątynie; Aazarza uczynił biskupem Marsylii, a Maksyminusa biskupem Aix.Tymczasem Maria Magdalena udała się do pustelni, gdzie w ascezie pędziła życie,doświadczając jedynie towarzystwa aniołów.Po trzydziestu latach żyjący nieopodal bogobojnykapłan rozpoznał w eremitce świętą misjonarkę i powiadomił o tym biskupa Maksyminusa.Wświęto Zmartwychwstania Pańskiego, przyjąwszy komunię z rąk Maksyminusa, MariaMagdalena zmarła.68 Maria Magdalena w Nowym TestamencieMaria Magdalena jest dwunastokrotnie wspominana w Nowym Testamencie, przez wszystkichczterech ewangelistów.U świętego Aukasza pojawia się już na początku działalnościduszpasterskiej Jezusa, jeszcze w Galilei (Ak.8.1-3) jako jedna z towarzyszek jego podróży obokJoanny i Zuzanny.W relacjach trzech pozostałych ewangelistów św.Marka, św.Mateusza i św.Jana pojawia się dopiero w Judei, w momencie ukrzyżowania Jezusa (Mk 15:40, Mt 27:56, J19:25).Wszyscy czterej zgodnie piszą o niej jako tej, która pierwsza przybyła do grobu Jezusa(Mk 16:1, Mt 28:1, Ak 24:10, J 20:1-3).W Ewangelii Jana (J 20,1) została jedynie onawymieniona z imienia spośród osób, które wczesnym rankiem udały się do grobu i zobaczywszypusty grób, zawiadomiły Szymona Piotra.Nie była jednak jedyną, która udała się do grobuwczesnym rankiem, ponieważ jej relacja przekazana Piotrowi wskazuje, że były z nią równieżinne niewiasty (zob.J 20,2: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono"; l.mn.sugeruje, że nie była sama u grobu).Gdy uczniowie przybyli na miejsce pochówku, onapozostała na zewnątrz.Tam spotkała Jezusa, początkowo myląc go z ogrodnikiem.EwangelistaJan oraz Ewangelista Marek to właśnie jej przypisali rolę pierwszej osoby, której ukazał sięzmartwychwstały Jezus (Mk 16:9, J 19:25) i której nakazał cieszyć się z cudu i dodać odwagiuczniom (Mk 16:10).Była również pierwszą, która miała głosić zapowiedz zbawienia (J 20,18).Jezus i Maria Magdalena Tycjana69 Obraz znajdujący się w Muzeum San Marco we Florencji "Noli me tangere"Kościół Zachodni ewolucja wizerunkuPierwsi Ojcowie Kościoła podważali rolę kobiet w życiu duchowym i od samego początkuodsuwali je od uczestnictwa w Kościele.Tertulian głosił:"Nie wolno kobiecie przemawiać w kościele ani też nie wolno jej udzielać chrztów czy ofiarować Eucharystii,ani też żądać jakiegokolwiek udziału w męskich funkcjach, a zwłaszcza zaś funkcji kapłana"[4].Rola kobiety przez odsunięcie jej od wiary sprowadzała się do postaci grzesznicy.Tym samymkościół pragnął zminimalizować rolę Marii Magdaleny.Takie podejście było zgodne nie tylko zTertulianem, ale i również z naukami św.Pawła (1 Tm 2:11-12).W dokumencie "Porządekapostolski" stworzonym przez oponentów Marii, a opisującym wydarzenia Ostatniej Wieczerzy,znajduje się fragment:Jan rzekł: "Kiedy Mistrz pobłogosławił chleb i kielich i rozdał je ze słowami: "To moje Ciało i Krew" niezaproponował ich kobietom, które są z nami.Marta odpowiedziała: "Nie przekazał ich Marii, ponieważ sięśmiała"Na tej podstawie twierdzono, iż Maria Magdalena wątpiła w zbawienie Jezusa.Zaczęto głosić, iżbyła nierządnicą i grzesznicą i jako taka nie zasługuje na cześć.Przeciwko Marii Magdaleniewystępował też twórca luteranizmuMarcin Luter:Ona nie potrafi myśleć, marzyć, mówić o niczym innym, jako tylko o tym: gdybym miała tego mężczyznę,mego najukochańszego gościa i pana, radowało by się moje serce[5].Tego typu poglądy spowodowały, iż na długie stulecia Maria Magdalena stała się symbolempokutnicy i grzesznicy.W średniowieczu tworzono nawet domysły upadku Magdaleny.Jeden znich mówił o zamożnym pochodzeniu Marii i jej niespotykanej urodzie.Te przywary miałyspowodować zejście na złą drogę.Istniał również pogląd, iż Magdalena była żoną JanaEwangelisty, a gdy ten wybrał pójście za Jezusem, zrozpaczona żona oddała się w ręce nierządu.Historie te odpowiadały ówczesnej modzie średniowiecza, identyfikując zmysłową ladacznicę znawróconą mistyczką.Pomimo pózniejszych prób wyniesienia i oczyszczenia imienia MariiMagdaleny, taki obraz pozostał w świadomości wyznawców kultury Kościoła Zachodniego.Jednak były i opinie przeciwne.Zwięty Hipolit, teolog z początków III w., jako pierwszy nazwałją "Apostołką Apostołów", zaś benedyktyn Rabanus Maurus, żyjący w IX wieku, uznał za równąapostołom.Dopiero w 1969papież Paweł VI oficjalnie oczyścił imię Marii Magdaleny i jej niechlubnątradycję.W 1978 z rzymskiego brewiarza wyeliminowano inwokacje o Marii, jako pokutnicy iwielkiej grzesznicy.W pózniejszej tradycji Kościoła zachodniego, za sprawą papieża Grzegorza I Wielkiego, MariaMagdalena była utożsamiana z Marią z Betanii siostrą Marty i Aazarza, która namaściła Jezusadrogim olejkiem i "włosami swoimi otarła Jego nogi" (J 11:2).Owo namaszczenie stanowibardzo ważny fakt z życia Jezusa.Wspominają o nim zgodnie wszyscy czterej ewangeliści (Mk14:1, Mt 26:6-7).Choć ani Marek, ani Mateusz nie wymieniają imienia kobiety, wiąże się ją zową grzesznicą wspomnianą przez Aukasza (7:37-38).Połączenie kobiety, z której wypędzono70 siedem demonów, i grzesznicy obmywającej stopy Jezusa skłoniło egzegetów do twierdzenia, iżjest to jedna postać Maria Magdalena.Zw.Bernard z Clairvaux, żyjący w XI wieku, MarięMagdalenę identyfikował z oblubienicą z Pieśni nad pieśniami oraz z kobietą słuchającą naukJezusa (Ak 10:38-42).W swoich kazaniach wielokrotnie wskazywał na powiązanie Marii zBetanii z Marią Magdaleną
[ Pobierz całość w formacie PDF ]