Podobne
- Strona startowa
- Kolodziejczak Tomasz Kolory sztandarow (SCAN dal 111
- Praktyczny komentarz do Nowego Testamentu Ewangelia Łukasza
- Mirkowicz Tomasz Pielgrzymka do Ziemi Swietej Eg
- Tomasz Olszakowski Pan Samochodzik i Arka Noego
- Tomasz Mann Czarodziejska góra
- Zygmunt Miłkowskisylwetyemigracy
- Bednarz Andrzej Medytacja teoria i praktyka (2)
- Kres Feliks W Krol Bezmiarow
- Sw. Brygida
- Abercrombie Joe Pierwsze prawo 03 Ostateczny argument królów
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- spartakus.htw.pl
Cytat
Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.857-861.Kremer K., Die Creatio nach Thomas von Aquin unddem Liber de causis, w: Ekklesia: Festschńft fiir BischofM.Wehr, Trier 1962, s.321-344.Krąpiec M.A., Struktura bytu.Charakterystyczne elementy systemu Arystotelesa i Tomasza z Akwinu, Lublin 1995. Tomistyczna reforma neoplatanizmu.XLIXLafont G., Structure et methode dans la Sommetheologique de saint Thomas dAquin, Paris 1960.Libera A.de, Albert le Grand et Thomas d'Aquininterprets du Liber de causis, Revue des Sciences Phi-losophiques et Theologiques 1990, 74 (3), s.347-377.Mansion A., Saint Thomas et le Liber de causis, Revue Philosophique de Louvain 1955 (53), s.54-72.Mendez J.R., El aporte del Liber de causis en la nocióntomista del ama, w: L anima nelUantropologia di S.Tommaso dAquino, Milano 1987, s.95-113.Milcarek P., Od istoty do istnienia.Tworzenie się metafizyki egzystencjalnej wewnątrz łacińskiej tradycji filozofiichrześcijańskiej, Warszawa 2008.Murari R., II De causis e la sua fortuna nel medioevo, Giomale storico delia letteratura italiana 1899(34), s.98-117.0 Rurke F., Pseudo-Dionysius and the Metaphysics ofSt.Thomas Aquinas, York-Kóln 1992.Oshka K., Thomas Aquinas and the Liber de causis, Studies in MedievalThought (Tokyo) 1967 (9), s.102-122.Pattin A.,Autour du Liber de causisQuelques refle-xions sur la recente litterature, Freiburger Zeitschrift fiirPhilosophie und Teologie 1994, 41 (3), s.354-388.Pattin A., De Proclus Arabus en het Liber de causis , Tijdschrift voor Filozofie 1976 (38), s.486-473.Pattin A., De hierarchie van het zijnde in het Liber decausis (Studie over vijf eerste propsities), Tijdschrift voorPhilosophie 1961, 23 (1), s.130-157.Pattin A., De Proclus Arabus En Het Liber De Causis, Tijdschrift voor Philosophie 1976 (38), s.468-473.Pattin A., Notes sur le vocabulaire philosophique me-dievale, Revue de TUniversite d Ottawa 1963 (33),s.191-213. L Komentarz do Księgi o przyczynach Pattin A., Over de schHjver en de vertaler van het Liber de causis, Tijdschrift voor Philosophie 1961, 23 (3),s.503-526.Per a C., S.Thomae Aquinatis expositio super librum Decausis, Torino-Roma 1955.Piche D., Causa Pńma et esse dans le Liber decausis selon Thomas d 'Aquin et Siger de Brabant, Dia-logue (Canadian Philosophical Review) 1999, 38 (1),s.75-97.Prokop M.P, Le concept de l etemite et du temps dansle Liber de causis , Journal Philosophique 1987 (12),s.48-59.Selner-Wright S.C, Thomas Aquinas and the Meta-physical Inconsistency of the Liber de causis , The Mo-dem-Schoolman 1995, 72 (4), s.323-336.Solignac A., La doctńne de Tesse chez saint Thomasest-elle d ońgine neoplatonicenne?, Archives de philosophie 1967 (30), s.439-452.Sweeney L., Research difficulties in the Liber de causis, The Modem-Scholman 1959, 36 (2), s.109-116.Taylor R.C., St.Thomas and the Liber de causis, onthe hylomorphic composition of separate substances, Me-diaeval Studiem 1979 (41), s.506-513.Vansteenkiste C., II Liber de causis negli scńtti di sanTommaso, Angelicum 1958 (35), s.325-374.Vansteenkiste C., Notes sur le commentaire de saintThomas du Liber de causis, Etudes et Recherches (Ca-hiers de theologie et de philosophie) 1952 (8), s.171-191. TOMASZA Z AKWINUKOMENTARZDO KSIGI O PRZYCZYNACH WSTPZgodnie z tym, co twierdzi Filozof w X księdzeEtyki nikomachejskiej, ostateczna szczęśliwość człowiekazawiera się w najlepszym działaniu człowieka, które odnosi się do najwyższej władzy, mianowicie intelektu, zewzględu na najlepszy przedmiot umysłowo poznawalny1.A ponieważ skutek poznaje się przez przyczynę, tojest czymś oczywistym, że przyczyna ze względu na swojąnaturę jest bardziej poznawalna niż skutek, jakkolwiekw pewien sposób w relacji do nas skutki są bardziej znaneniż przyczyny, a to z tego powodu, że poznanie przyczynrzeczy powszechnych i umysłowo poznawalnych osiągamy na podstawie poznania rzeczy jednostkowych podpadających pod zmysły.Wyrażając się wprost, trzeba więc,żeby pierwsze przyczyny rzeczy, ze względu na nie same,były poznawalne najlepiej i w najwyższym stopniu.Jesttak dlatego, że są one bytami i są prawdziwe w najwyższym stopniu, skoro są przyczynami istot i prawdy innychrzeczy, co jest jasne na podstawie tego, co mówi Filozofw II księdze Metafizyki2, chociaż tego rodzaju pierwszeprzyczyny w relacji do nas są znane mniej i wtórnie.Nasz1 Por.Arystoteles, Etyka nikomachejska, ks.X, rozdz.7 (1177a 12-14);Tomasz z Akwinu, Komentarz do Etyki nikomachejskiej , ks.X, lekcja 10,2080-2085.2 Por.Arystoteles, Metafizyka, ks.II, rozdz.1 (993b 26-31)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]