Tomasz Mann Czarodziejska góra

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Przykro mi, że zasłużyłem sobie na pańskie niezadowolenie, ale należy rze-czy oddzielać i porządkować i ideę Homo Dei chronić przed nieczystymi składni-kami.Wy, Włosi, wynalezliście kantory wymiany i banki; niech Bóg wam to wyba-czy.Ale Anglicy wynalezli socjologię gospodarczą, a tego duch ludzki nigdy im nieprzebaczy. Ach, duch ludzkości ożywiał także wielkich myślicieli spośród ekonomistówtej wyspy! Pan chciał coś powiedzieć, inżynierze?Hans Castorp zaprzeczył, jednakże zaczął mówić, a zarówno Naphta, jak Set-tembrini słuchali go z pewnym napięciem: Powinien więc pan, panie profesorze, mieć upodobanie do zawodu megokuzyna i rozumieć niecierpliwość, z jaką on chce doń wracać.Co do mnie, tojestem w każdym calu cywilem, kuzyn mój nieraz mi to wyrzuca.Nawet nie odsłu-giwałem powinności wojskowej i zdecydowanie jestem dzieckiem pokoju; niejed-nokrotnie myślałem sobie, że doskonale mogłem był zostać duchownym niechpan zapyta mego kuzyna, nieraz mówiłem mu coś w tym rodzaju.Ale gdy pominęswe osobiste skłonności ściśle biorąc, może ich nawet nie potrzebuję całkowicie- 34 -pomijać to mam wiele zrozumienia i skłonności do stanu żołnierskiego.Jestw nim coś diabelnie poważnego, coś ascetycznego , jeśli pan woli pan byłpoprzednio łaskaw użyć tego wyrazu.%7łołnierz zawsze musi się z tym liczyć, żebędzie mieć do czynienia ze śmiercią, z którą ostatecznie także i stan duchowny mado czynienia bo z czymże innym.Stąd jest w stanie żołnierskim pewna bien-s�ance, hierarchia, posłuch i hiszpańskie pojmowanie honoru, jeśli mi wolno takpowiedzieć, i jest dość obojętne, czy ktoś nosi sztywny kołnierz munduru, czy teżnakrochmaloną kryzę, wynik jest ten sam, mianowicie ascetyzm , jak się panpoprzednio tak znakomicie wyraził.Nie wiem, czy mi się udaje, abym panom biegmej myśli. Owszem, owszem rzekł Naphta i spojrzał na Settembriniego, który kręciłlaską i patrzył w niebo. Dlatego sądzę po tym wszystkim, co pan powiedział ciągnął dalej HansCastorp że upodobania mego kuzyna Ziemssena muszą mu być sympatyczne.Nie myślę o tronie i ołtarzu i innych takich połączeniach pojęć, za pomocą któ-rych niektórzy ludzie, wynoszący ponad wszystko ład czy nawet po prostu dobrzemyślący, usprawiedliwiają niekiedy łączność tych dwóch rzeczy.Ale mam na myślito, że praca stanu żołnierskiego, to znaczy służba bo w tym wypadku mówi sięo służbie bezwzględnie nie jest spełniana dla zysku i z socjologią gospodarczą ,jak się pan wyraził, nie ma nic wspólnego; stąd to pochodzi, że Anglicy mają takniewielu żołnierzy, paru na Indie, a paru w domu od parady. Może już pan dalej nie mówić, inżynierze przerwał mu Settembrini.Egzystencja żołnierska nie chcę przez to ubliżyć naszemu porucznikowi jestduchowo bezproblematyczna, gdyż jest czysto formalna, sama przez się nie posiadażadnej treści; zasadniczym typem żołnierza jest żołnierz zaciężny, którego możnabyło pozyskać dla takiej i dla innej sprawy krótko mówiąc, istnieli żołnierzehiszpańskiej przeciwreformacji, żołnierze wojsk rewolucyjnych, napoleońscy, gary-baldczycy, istnieją też i pruscy żołnierze.Mogę o żołnierzu mówić wtedy dopiero,gdy wiem, z a c o się bije! %7łe się bije odparł Naphta to jest bądz co bądz niewątpliwą cechą tegostanu, musimy to przyznać.Cecha ta może nie wystarcza, by stan ten uczynićw pańskim rozumieniu duchowo problematycznym , ale wprowadza go do sfery,do której mieszczańska afirmacja życia nie ma dostępu. Mieszczańska afirmacja życia, jak ją pan raczy nazywać odparł Settem-brini przodem warg, podczas gdy kąciki jego ust pod podkręconymi wąsami rozcią-gnęły się sztywno, a szyja w bardzo szczególny sposób skośnie i przerywanymi- 35 -ruchami wysuwała się z kołnierzyka będzie zawsze gotowa wystąpić w obronieidei rozumu i moralności oraz właściwego ich wpływu na młode, wahające siędusze.Nastało milczenie.Młodzi ludzie spoglądali zmieszani na siebie.Po paru kro-kach Settembrini, którego głowa i szyja wróciły tymczasem do naturalnej pozycji,rzekł: Niech panów to nie dziwi, ten pan i ja kłócimy się często, ale czynimy to poprzyjacielsku i pozostajemy zgodni w niejednej rzeczy.Słowa te przyniosły ulgę.Były oświadczeniem rycerskim i ludzkim ze stronypana Settembriniego.Ale Joachim, również pełen dobrej woli, mając chęć na dalsząspokojną rozmowę, rzekł jednak, jakby pod naciskiem i przymusem i jak gdybydziałał wbrew swej woli: Tak się złożyło wypadkiem, że mój kuzyn i ja mówiliśmy właśnie o wojnie,gdyśmy szli za panami. Słyszałem odrzekł Naphta. Usłyszałem ten wyraz i obejrzałem się.Czypanowie politykowali? Czy rozważali sytuację ogólną? O, nie zaśmiał się Hans Castorp. Skądże by? Mojemu kuzynowi zawódjego po prostu nie pozwala zajmować się polityką, a ja dobrowolnie z tego rezy-gnuję, nic się na tym nie znam.Odkąd tu jestem, nie miałem gazety w ręku.Settembrini oświadczył, jak już kiedyś poprzednio, że jest to godne potępienia.Od razu okazał się jak najlepiej poinformowany o sprawach polityki światowej,a ocenił ją dodatnio, bo bieg wydarzeń uważał za korzystny dla cywilizacji.Ogólnaatmosfera europejska, mówił, jest wypełniona myślą o pokoju i planami rozbroje-nia.Idea demokratyczna czyni postępy.Oświadczył, że posiada poufne informacjeo tym, iż ruch młodoturecki właśnie kończy przygotowania do przewrotu.Turcjajako państwo narodowe i konstytucyjne co za triumf ludzkości! Wprowadzenie liberalizmu do islamu drwił Naphta. Doskonale!Oświecony fanatyzm bardzo dobrze.Zresztą, to dotyczy pana zwrócił się doJoachima. Gdy Abdul Hamid upadnie, będzie to koniec naszych wpływóww Turcji, Anglia narzuci się jako protektor.Stosunki i informacje naszego Settem-briniego powinni panowie brać na serio rzekł zwracając się do obu kuzynów,a i to powiedzenie brzmiało impertynencko, bo zdawało się zakładać, że pana Set-tembriniego na serio nie biorą. Na sprawach narodowo-rewolucyjnych zna sięnaprawdę.W jego domu utrzymuje się dobre stosunki z angielskim Komitetem dlaBałkanów.Ale co będzie z układem rewelskim, jeśli się pańskim postępowym Tur-- 36 -kom poszczęści? Edward VII nie otworzy już Dardaneli dla Rosjan, a jeśli Austriamimo to porwie się do aktywnej polityki bałkańskiej, to. Ach, z tym pańskim katastrofizmem! bronił się Settembrini. Mikołajkocha pokój.Zawdzięczamy mu konferencje haskie, które są pierwszorzędnymifaktami moralnymi. Et, to wszystko tylko dlatego, że po swym małym niepowodzeniu na wscho-dzie Rosja musiała pozwolić sobie na trochę odpoczynku! Pfe, mój panie.Nie powinien pan szydzić z tęsknoty do udoskonalenia spo-łecznego, jaką odczuwa ludzkość.Naród, który by przeciwdziałał tym jej dążeniom,bez wątpienia naraziłby się na wyłączenie go ze wspólnoty narodów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl