Azazel (1988) Asimov Isaac

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rzeczywiścieprzybył, ale pogrążony w głębokimśnie.Jego niewielkie oczy byłyzamknięte, zaś spoza wargwydobywało się wysokie w tonieburczenie, które przybierało na sile icichło w nieregularny i bardzonieprzyjemny sposób.Być może byłto odpowiednik ludzkiego chrapania.Nie bardzo wiedziałem, jaknależy go budzić, więc ostateczniepostanowiłem upuścić na jegobrzuch kropelkę wody.Musiszwiedzieć, że jego brzuch jestdoskonale sferyczny, zupełnie jakbypołknął łożysko kulkowe.Nie miałemnajmniejszego pojęcia, czy jest to wjego świecie normą, ale kiedyś,kiedy o tym wspominałemnatychmiast zażądał, abym muwytłumaczył, co to właściwie jest tołożysko kulkowe, a gdy to uczyniłemzagroził, że mnie zapulnikluje.Niewiem, co miał na myśli, ale z tonujego głosu wywnioskowałem, że byłoto raczej coś mało przyjemnego.Kropla wody rzeczywiście goobudziła, wprawiając przy tym wstan absurdalnego zirytowania.Bezprzerwy powtarzał, że o mało nieutonął, po czym z nudnymi detalamizaczął opisywać prawidłowe metodybudzenia kogoś w jego świecie.Byłotam coś o tańczeniu, płatkachkwiatów, delikatnych instrumentachmuzycznych i miękkich dotknięciachpalców cudownie tańczącychdziewic.Powiedziałem mu, że wnaszym świecie często oblewamysię dla zabawy wodą z wężaogrodowego, on zaś wymamrotałkilka uwag o ignoranckichbarbarzyńcach i w końcu uspokoiłsię na tyle, że mogłem porozmawiaćz nim sensownie.Przedstawiłem mu całyproblem właściwie oczekując, żepowie parę słów w swoim żargonie ito wszystko.Nic podobnego.Zamiast tegospojrzał na mnie zaskakującopoważnie i powiedział:� Nie wiem czy zdajeszsobie sprawę, ale właśnieprosisz mnie, abym ingerowałw reguły prawdopodobieństwa.Ucieszyło mnie, że tak szybkoutrafił w samo sedno.� Właśnie -potwierdziłem.� Ale to niełatwe -odparł.� Oczywiście, że nie.Czyż prosiłbym, abyś to zrobił,gdyby było łatwe? Gdyby byłołatwe, wtedy sam bym to zrobił.Jedynie wtedy, kiedy coś jestniełatwe, zmuszony jestemprosić o pomoc kogoś takogromnie niepospolitego, jakty.To przyprawia o mdłości,oczywiście, ale jest niezbędne wrozmowie z demonem, który jest taksamo przesadnie wrażliwy na tematswojego wzrostu, jak na tematbrzucha.Wydawał się zadowolony mojąlogiką, bowiem powiedział:� No cóż, niepowiedziałem, że jest toniemożliwe.� Również odniosłemtakie wrażenie.� Będzie wymagałopoprawy kontinuumJinwhippera w waszymświecie.� No właśnie.Poprostu wyjąłeś mi to z ust.� Wszystko, co muszęzrobić, to wprowadzić kilkawęzłów w połączeniukontinuum z twoimprzyjacielem, w tymdotyczącychnieprzekraczalnych terminów.A tak przy okazji: co towłaściwie są te nieprzekraczalne terminy ?Wysłuchawszy moichwyjaśnień odparł z donośnymwestchnieniem:� Ach tak, my teżmamy takie rzeczy w naszychbardziej eterycznychwyznaniach uczuć.Pozwolisztakiej granicy upłynąć, a temałe słodkie stworzonka nigdynie pozwolą ci wysłuchaćkońca.Pamiętam kiedyś.Ale oszczędzę ci tu wstrętnychszczegółów jego nieistotnegopożycia seksualnego.� Jedyna trudnośćpolega na tym - powiedział nazakończenie - że gdywprowadzę już te węzły, niebędę ich mógł pózniej usunąć.� Dlaczego nie?� Obawiam się, że toteoretycznie niemożliwe -odparł z przesadnąobojętnością.Wcale w to nie uwierzyłem.Najprawdopodobniej chodziło o to,że ten mały nieudacznik po prostunie wiedział, jak się do tego zabrać.Ale ponieważ był kompetentny natyle, by uniemożliwić mi dalsze życie,to nie chcąc by zorientował się, żeprzejrzałem jego szaradę,powiedziałem jedynie:� Nie musisz ichusuwać.Mordehaj pragnie poprostu dodatkowego czasu napisanie, a kiedy będzie już gomiał, pozostanie szczęśliwy dokońca życia.� W takim razie niewidzę przeszkód.Przez długą chwilę wykonywałtajemnicze ruchy dłońmi.Przypominało to przedstawienie,jakie urządza w cyrku każdy magik,być może za wyjątkiem tego, iż jegodłonie wydawały się jarzyć i przezkrótsze bądz dłuższe okresy stawałysię niewidoczne.Po prawdzie sąone lak małe, że nawet wnormalnych warunkach trudno z całąpewnością stwierdzić, czy sąwidoczne, czy też nie.� Co robisz? -zapytałem, lecz Azazel pokręciłjedynie głową, a jego wargiporuszyły się zupełnie jakbycoś liczył.Potem, najwidoczniejskończywszy, położył się na stole izaczął ciężko dyszeć.� Zrobione? -zapytałem.Skinął głową ipowiedział:� Chyba zdajesz sobiesprawę, że musiałem obniżyćiloraz jego entropii mniej lubbardziej stale.� Co to znaczy?� To znaczy, że rzeczyw jego otoczeniu będąodrobinę bardziejuporządkowane, niżnależałoby tego oczekiwać.� Nie widzę niczegozłego w byciuuporządkowanym - odparłem.(Możesz w to nie wierzyć,chłopie, ale zawsze byłemzwolennikiem porządku.Prowadzę dokładną listę zzaznaczeniem każdego centa,jakiego jestem ci winien.Szczegóły przepisywane są naniezliczonych skrawkachpapieru, walających się tu i tampo całym moim domu.Możeszotrzymać je do sprawdzeniakiedy tylko zechcesz).� Oczywiście, w byciuuporządkowanym nie maniczego złego - potwierdziłAzazel.- Chodzi tylko o to, żenie możesz bezkarniemanipulować drugim prawemtermodynamiki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl