Carmen Posadas Zaproszenie na morderstwo

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W kolejnych zdaniachPedro Fuguet nie wspominał o tym, ale skłaniałam się ku myśli, że wiedział.To był dla niejwymarzony argument, niewątpliwie najmocniejszy, aby to on pomógł jej osiągnąć cel.O Boże pomyślałam. I co ja teraz zrobię? Jak powinnam postąpić? Wiadomość zostałanapisana kilka godzin wcześniej, ale nie przeczytałam jej aż dotąd, a zrobiło się wpół dodziewiątej wieczorem.Za niecałą godzinę Roszpunka, przepraszam, Pedro Fuguet zapuka domoich drzwi.Otworzę je, zjemy coś, a jeśli wieczór potoczy się podobnie jak ten spędzony zVladem, możliwe, że pójdziemy do łóżka.Ale będzie to pójście do łóżka z zabójcą (tym razemnaprawdę!) mojej siostry.Tym, którego od kilku tygodni usiłowałam zdemaskować, tak jakżyczyła sobie tego Olivia, zostawiając na mojej drodze tak wiele oczywistych tropów.Choćbyksiążka o Rogerze Ackroydzie, w której mordercą okazuje się lekarz.Albo Nemezis, ta z kajutydo�i Cristiny, w której nieboszczyk zleca zza grobu rozpoczęcie śledztwa w sprawie zabójstwa, aostatecznie okazuje się, że morderca zabija ofiarę z miłości do niej.I jeszcze ten zagłówek zwyhaftowanym, jakże wyrazistym, sloganem& Tak, Oli zostawiła bardzo wiele czytelnychkamyczków Tomcia Palucha, zupełnie jak podczas naszych dziecięcych zabaw, dawno, dawnotemu.A jeszcze były inne kamyczki, mniej oczywiste, ale równie użyteczne: nazwisko Mirandyde Winter, dedykacja w książce zostawionej u do�i Cristiny, sugerująca zwrócenie się o radę doMycrofta Holmesa w razie trudności. Czy te dwie rzeczy też zaplanowałaś z góry? zapytałamOlivii, jakby stała tuż przede mną. Nie no, wybacz, Oli, doceniam twoją przebiegłość, alechyba są jakieś granice.Już prędzej uwierzę w to, co podkreślała Miri w trakcie naszej rozmowyw Londynie, że dzięki jej nazwisku nie na odwrót wpadłaś na pomysł, by umrzeć tak, jakumarła Rebeka.A spotkanie na ulicy z do�ą Cristiną i fakt, że właśnie wtedy, niczym MycroftHolmes, podpowiedziała mi rzecz, która okazała się kluczem do zagadki, przypisuję jednakraczej kapryśnemu przeznaczeniu niż tobie.Tak naprawdę zupełnie nie potrzebowałam tejpomocy ze strony andyjskiego brata Sherlocka, byłam właśnie w drodze do odpowiedniegourzędu i chwilę pózniej tak czy inaczej odkryłabym twój piękny gest. Jakie to dziwne myśląc głośno, powiedziałam, jakbym rozmawiała z siostrą. Konieckońców okazuje się, że to do�a Cristina miała rację i słuszne było jej zdanie o zepsutym zegarku.Pysznie pasujesz, Oli, do jej metafory, pokazałaś dokładny czas i to dwukrotnie.Pierwszy raz jestoczywisty to tak skrzętnie obmyślony sposób na zadośćuczynienie Kozymie ale drugi już takoczywisty nie jest, za to ma związek ze mną.Pogrążyłam się w rozmyślaniach, jak bardzozmieniło się moje życie od czasu śmierci siostry.Oczywiście nie wierzę w teorię Pedra, żepozytywne cechy Olivii w jakiś tajemniczy sposób przenoszą się na mnie, ale faktyczniemusiałam przyznać, że po jej śmierci zaczęłam zmieniać się w osobę śmielszą, pewniejszą siebie,a nawet atrakcyjniejszą.Zawsze żyłam w twoim cieniu, Oli.Siostra piękna i siostra brzydka,łabędz i brzydkie kaczątko, cykada i mrówka, ba, jeszcze wyraziściej: piękny Abel, leniwy, alenaznaczony kapryśną wolą Jahwe, oraz szpetny Kain, który im więcej się stara, tym bardziejwszystko wychodzi mu na opak.A kiedy teraz ciebie nie ma, wreszcie nie ma żadnych cieniwokół.Dlatego wydaje mi się, że nie mam innego wyjścia, muszę być wierna twojej pamięci izrobić dokładnie to, czego pragnęłaś.A jakie miałaś intencje, gdy postanowiłaś naprowadzićmnie na trop prowadzący do rozwikłania zagadki twojej śmierci? W takim zleceniu najczęściejchodzi o to, żeby zdemaskować sprawcę i doprowadzić go przed oblicze sprawiedliwości.Więctego chcesz, Oli? Chcesz, żebym zadenuncjowała Pedra? Po to właśnie zostawiłaś mi tylewskazówek po drodze, żebym odkryła prawdę i zadbała o to, by sprawiedliwości stało sięzadość? Powiedz, no sama mi powiedz, jak mogłaś zrobić mi podobne kurewstwo? Pewniedlatego, że zepsuty zegar wskazuje dokładną godzinę dwa razy, ale na pewno nie częściej&Nim nastanie świtOstatnie zdania mojej opowieści piszę na starym hewletcie packardzie.Jest piąta rano,wciąż ciemno, tylko malutka szara linia gdzieś na wschodzie zapowiada, że wstaje nowy, pewnieznów gorący dzień lipcowy.Liczę, ile stron już zapisałam.W sumie trzysta czterdzieści dwie odchwili, gdy zaczęłam pisać w tamtym hoteliku w Magaluf, a trzynaście od początkupoprzedniego rozdziału, któremu nadałam tytuł Do wszystkich zainteresowanych , jakby tobyło pismo urzędowe, częściowo także spowiedz.Myślę, że będę potrzebowała jeszcze sześciuczy siedmiu stron, żeby opisać, jak się to wszystko zakończyło.Nie ma potrzeby więcej sięrozpisywać.Nie mam czasu, bo on może się obudzić, a wtedy&Ale to i tak nie powstrzyma mnie przed opisaniem, jak Pedro Fuguet przyszedł do mnie ico myślałam w chwili, kiedy otwierałam mu drzwi.Aatwo się domyślić, że wahałam się międzyjedną z dwóch możliwości.Zapomnieć o wszystkim i spędzić romantyczny wieczór z osobą,która swego czasu potrafiła zdobyć się na tak wielki gest miłości wobec Olivii (tak toodbierałam), lub odwołać się do głosu zdrowego rozsądku.A ten przypominał mi, że w świetlesprawiedliwości, niezależnie od tego, jak bardzo podobał mi się Pedro, żadne motywy niezwalniają go z odpowiedzialności za morderstwo.Czy mi się to podoba, czy nie, to on zabił mojąsiostrę.I co ty sobie myślisz, Oli, że niby jak ja postąpię? zapytałam znienacka, bo mimowszystko byłam przyzwyczajona do rozmawiania z nią tak, jakby stała tuż obok, tak samo jakwtedy, gdy byłyśmy małe.Oczywiście nie odpowiedziała mi, nigdy zresztą tego nie robiła.Oczekując na jakąś jej nową uwagę, piszę dalej na moim starym hewletcie packardzie o tym, cowydarzyło się od chwili, gdy Pedro Fuguet trafił do mojego mieszkania.Wieczór okazał się wspaniały.Spaghetti � la �gata wyszło znakomicie, ostatnioposzerzyły się nawet moje możliwości kulinarne, jedna rzecz napędzała następną, a jedenkieliszek kolejny, z mieszanką, którą moja siostra nazwała Sparkling Cyanide.A przecież jużwiemy, w jaki sposób mikstura ta wpływa na ludzką świadomość i ciało, a jeszcze wyrazniej nasiłę woli.Z tego powodu myślę, że na spożyty alkohol spokojnie mogę zrzucić odpowiedzialnośćza to, że drugi raz w ciągu zaledwie trzech dni wylądowałam w łóżku od razu na pierwszejrandce.A było to doświadczenie nawet jeszcze czulsze i pełniejsze niż to przeżyte wspólnie zVladem.Niestety, nie mogę teraz przytoczyć tych jakże przyjemnych szczegółów, najważniejszeto podjąć szybką decyzję, co, do cholery, uczynię z moim tekstem, który właśnie mam naekranie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl