Daniel Goleman Inteligencja emocjonalna

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Terapeuci zajmujący się usuwaniem problemów małżeńskich jużdawno zauważyli, że zanim jakaś para trafi do poradni małżeńskiej, jej stosunki zaczynają sięukładać według wzoru: zaangażowanie - wycofanie się, przy czym on skarży się na jej nierozsądne żądania i wybuchy, a ona rozpacza nad jego obojętnym traktowaniem tego, co onamówi.Ten pat małżeński odzwierciedla fakt, że w istocie rzeczy w małżeństwie istnieją dwie odmiennerzeczywistości emocjonalne - jego i jej.Korzeni tych różnic emocjonalnych, mimo iż częściowomogą być one zdeterminowane biologicznie, szukać należy w dzieciństwie, w odmiennychświatach emocjonalnych zamieszkiwanych przez podrastających chłopców i dziewczynki.Istniejebogaty materiał badawczy dotyczący tych dwóch oddzielnych światów.Bariery między nimiumacniają nie tylko odmienne gry i zabawy, ale także obawa małych dzieci, by nie posądzono icho to, że mają dziewczynę czy chłopaka.2 W badaniach na temat dziecięcych przyjaznistwierdzono, że zgodnie z tym, co mówią trzyletnie dzieci, połowa ich przyjaciół jest płciodmiennej, u pięciolatków przedstawiciele drugiej płci stanowią 20 procent przyjaciół, natomiastw wieku siedmiu lat prawie żaden chłopiec czy dziewczynka nie przyjaznią się z kimś należącymdo płci przeciwnej.3 Te oddzielne światy społeczne zachodzą na siebie w niewielkim stopniu aż doczasu, gdy nastolatki zaczynają umawiać się na randki.Nim wszakże do tego dojdzie, chłopcy i dziewczynki uczą się zupełnie odmiennych rzeczy oradzeniu sobie z emocjami.Rodzice częściej rozmawiają o emocjach - z wyjątkiem złości - zcórkami niż z synami.4 Dziewczęta otrzymują więcej informacji o emocjach niż chłopcy; układająchistoryjki, opowiadane dzieciom w wieku przedszkolnym, rodzice używają więcej odnoszącychsię do emocji słów, jeśli mają rozmawiać z córkami; matki bawiące się z niemowlętami ukazującórkom większy wachlarz emocji niż synom.Kiedy rozmawiają ze swymi córkami o emocjach,opowiadają im bardziej szczegółowo niż synom o samych stanach emocjonalnych, chociaż wrozmowach z synami zajmują się bardziej szczegółowo (traktując to prawdopodobnie jakoopowieści ostrzegawcze) przyczynami i skutkami takich emocji jak złość.Leslie Brody i Judith Hall, którzy podsumowali badania różnic w emocjach między obu płciami,twierdzą, że ponieważ dziewczynki opanowują umiejętności językowe wcześniej niż chłopcy,mają większe doświadczenie i wprawę w artykułowaniu swoich emocji, co zastępuje im np.wszczynanie bójek, natomiast chłopcy, dla których werbalizacja afektów pozbawiona jest2 Eleanor Maccoby, C.N.Jacklin, Gender Segregation in Childhood w: H.Reese (red.), Advances in Child Development and Behavior, New York: Academic Press, 1987.3 John Gottman, Same and Cross Sex Friendshi in Youn Children, w: J.Gottman, J.Parker (red.), Conversation of Friends, New York: Cambridge University Press, 1986.4 Spostrzeżenia te oraz podane niżej podsumowanie różnic między płciami w zakresie socjalizacji emocji opierają się na znakomitym przeglądzie tych zagadnień w: Leslie R.Brody,Judith A.Hall, Gender and Emotion , w: Michael Lewis, Jeannette Haviland (red.), Handbook of Emotions, New York: Guilford Press,1993.120Daniel Goleman Inteligencja Emocjonalnawielkiego znaczenia, mogą być w znacznej mierze nieświadomi stanów emocjonalnych, zarównowłasnych, jak i innych osób. 5W wieku dziesięciu lat nieskrywaną agresję i skłonność do otwartej konfrontacji w chwilach złościprzejawia ten sam procent dziewcząt i chłopców.Jednak już trzy lata pózniej pojawia się znaczącaróżnica między obu płciami - dziewczęta opanowują lepiej niż chłopcy takie wyrafinowanemetody agresji, jak ostracyzm, złośliwe plotki i zemsta pośrednia.Chłopcy, ogólnie biorąc, nadaldążą po prostu do konfrontacji, kiedy ogarnie ich złość, nie myśląc o bardziej zakamuflowanychmetodach ataku.6 Jest to tylko jeden z wielu przykładów świadczących o tym, że chłopcy - apózniej mężczyzni - wykazują mniejszą orientację w zakamarkach życia emocjonalnego.Kiedy dziewczęta bawią się razem, to robią to w małych, zżytych grupkach, kładąc nacisk naminimalizowanie wrogości czy niechęci i jak największą współpracę, natomiast chłopcy preferujągry w dużych grupach, uwypuklając współzawodnictwo.Zasadniczą różnicę możnazaobserwować wtedy, kiedy gra lub zabawa zostanie przerwana przez kogoś, kto się potłukł lubzranił.Jeśli chłopiec, któremu coś się stało, wpada w przygnębienie albo wybucha płaczem, topozostali oczekują, że usunie się na bok i przestanie ryczeć , żeby zabawa mogła toczyć się dalej.Jeśli to samo zdarzy się w grupie bawiących się dziewczynek, to zabawa ustaje, a wszystkiedziewczynki zbierają się wokół tej, która płacze, aby jej pomóc.Ta różnica między bawiącymi siędziewczętami i chłopcami ukazuje w skondensowanej formie to, na co wskazuje Carol Gilligan zHarvardu jako na podstawową odmienność między zachowaniami przedstawicieli obu płci:chłopcy szczycą się wyniosłą niezależnością i autonomią, natomiast dziewczęta postrzegają sięjako część skomplikowanego układu powiązań.Dlatego też chłopcy traktują jako zagrożeniewszystko, co mogłoby zmniejszyć ich niezależność, dziewczęta natomiast bardziej obawiają siępęknięć w stosunkach łączących je z koleżankami.Te odmienne punkty widzenia oznaczają - jakwykazała to w książce You Just Don t Understand [Po prostu nie rozumiesz] Deborah Tannen - żemężczyzni i kobiety oczekują czegoś zupełnie innego od rozmowy: mężczyzni zadowoleni są,mogąc rozmawiać o rzeczach , podczas gdy kobiety szukają więzi emocjonalnych.Krótko mówiąc, te kontrasty w edukacji emocjonalnej kształtują zupełnie odmienne umiejętności -dziewczęta nabierają biegłości w odczytywaniu zarówno werbalnych, jak i niewerbalnychsygnałów w wyrażaniu i komunikowaniu swoich uczuć a chłopcy nabierają wprawy w minimalizowaniu emocji związanych z podatnością na zranienie, winą, strachem i bólem.7Literatura naukowa dostarcza silnych dowodów na istnienie tych różnych postaw [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl