Karol Marks Walki klasowe we Francji

Podobne

Cytat

Do celu tam się wysiada. Lec Stanisław Jerzy (pierw. de Tusch-Letz, 1909-1966)
A bogowie grają w kości i nie pytają wcale czy chcesz przyłączyć się do gry (. . . ) Bogowie kpią sobie z twojego poukładanego życia (. . . ) nie przejmują się zbytnio ani naszymi planami na przyszłość ani oczekiwaniami. Gdzieś we wszechświecie rzucają kości i przypadkiem wypada twoja kolej. I odtąd zwyciężyć lub przegrać - to tylko kwestia szczęścia. Borys Pasternak
Idąc po kurzych jajach nie podskakuj. Przysłowie szkockie
I Herkules nie poradzi przeciwko wielu.
Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dywidendy tej spółki szły do podziału pomiędzy ministrów Izby, 240.000 wy-borców i ich klikę.Dyrektorem spółki był Ludwik Filip, Robert Macaire17 na tronie.System ówstale zagrażał i szkodził handlowi, przemysłowi, rolnictwu i interesom burżuazji przemysłowej,która w dni lipcowe wypisała na swym sztandarze gouvernement �bon march�! [ tani rząd ].Ponieważ arystokracja finansowa ustanawiała prawa, kierowała administracją państwową,rozporządzała wszystkimi organami władzy publicznej, panowała siłą faktów i za pomocą prasynad opinią publiczną więc we wszystkich sferach od dworu aż do Caf� Borgue powtarzała sięta sama prostytucja, to samo bezwstydne oszustwo, ta sama żądza zbogacenia się nie przez pro-dukcję, lecz przez zręczne przywłaszczanie sobie już istniejących cudzych bogactw, szczególniena samych szczytach burżuazyjnego społeczeństwa występowały na jaw, w sposób co chwilakolidujący nawet z burżuazyjnym prawem, niezdrowe i rozpustne chucie, w których wyrosłe zespekulacji bogactwo z natury rzeczy szuka zadowolenia, w których rozkosz staje się crapuleux[wyuzdana], a złoto miesza się z błotem i krwią.Arystokracja finansowa, zarówno w swym spo-sobie wzbogacania się jak i w swych rozrywkach nie jest niczym innym, jak odrodzeniem lum-penproletariatu na szczytach burżuazyjnego społeczeństwa.Nie biorące udziału w rządach odłamy burżuazji francuskiej wołały: Korupcja! Lud wołał: � bas les grands voleurs! � bas les assassins! [ Precz z -wielkimi złodziejami! Precz z morder-cami! ] gdy w roku 1847 na najświetniejszej widowni burżuazyjnego społeczeństwa odgrywałysię publicznie te same sceny, które zazwyczaj prowadzą lumpenproletariat do domów rozpusty,do przytułków i szpitali dla obłąkanych, przed sądy, na galery i na szafoty.Burżuazja przemy-słowa widziała niebezpieczeństwo dla swych interesów, drobna burżuazja była moralnie zgor-szona, wyobraznia ludu była wzburzona.Paryż zalany był pamfletami, które mniej lub więcejdowcipnie wykazywały i piętnowały panowanie arystokracji finansowej.Rien pour la gloire! [Nic dla sławy!] Sława nic nie przynosi! La paix partout et toujours! [Po-kój za wszelką cenę!] Wojna obniża kurs papierów trzy- i czteroprocentowych oto, co wypisałana swym sztandarze Francja lichwiarzy i giełdziarzy.Jej polityka zagraniczna sprowadzała siędlatego do całego szeregu zniewag obrażających poczucie narodowe Francuzów.Szczególnieżywo reagowała opinia francuska na wcielenie do Austrii Krakowa, które zakończyło dzieło roz-grabienia Polski, oraz na czynne wystąpienie Guizota po stronie świętego przymierza w szwaj-carskiej wojnie Sonderbundu.Zwycięstwo szwajcarskich liberałów w tej operetkowej wojniewzmocniło wiarę we własne siły burżuazyjnej opozycji we Francji, a krwawe powstanie ludu w17Robert Macaire typ sprytnego szalbierza z komedii Beniamina Antier, stworzony przez słynnego aktora fran-cuskiego Fryderyka Lema�tre a i uwieczniony przez karykaturzystę Daumiera.Postać Macaire a była zjadliwą satyrąna panowanie arystokracji finansowej w okresie monarchii lipcowej. Red.19Palermo podziałało jak uderzenie prądu elektrycznego na sparaliżowaną masę ludową i wzbu-dziło w niej wielkie wspomnienia i namiętności rewolucyjne18.Dwa wydarzenia ekonomiczne o światowym znaczeniu sprawiły, że wreszcie wybuch ogólne-go niezadowolenia został przyśpieszony, a oburzenie przerosło w powstanie.Zaraza na kartofle i nieurodzaj w latach 1845 i 1846 spotęgowały ogólne wrzenie wśród ludu.Drożyzna 1847 r.wywołała krwawe starcia we Francji, podobnie jak na całym kontynencie.Obok bezwstydnych orgii arystokracji finansowej walka ludu o najniezbędniesze środki dożycia! W Buzan�ais stracono uczestników buntów głodowych, a w Paryżu rodzina królewskawydarła z rąk sądu przesyconych nadmiarem bogactw escrocs [oszustów].Drugim wielkim wydarzeniem ekonomicznym, które przyśpieszyło wybuch rewolucji, byłogólny kryzys handlowy i przemysłowy w Anglii.Zwiastowany już jesienią 1845 r.przez masowykrach spekulantów operujących akcjami kolejowymi, wstrzymywany w ciągu 1846 r.przez całyszereg przypadkowych zjawisk, jak np.zapowiadane zniesienie ceł zbożowych wybuchł wresz-cie jesienią 1847 r.w formie bankructw wielkich londyńskich kupców towarów kolonialnych, poktórych niezwłocznie nastąpiły krachy banków rolnych i zamykanie fabryk w angielskich okrę-gach przemysłowych.Nie zdążyły jeszcze w pełni ujawnić się na kontynencie wszystkie następ-stwa tego kryzysu, gdy wybuchła rewolucja lutowa.Epidemia ekonomiczna, która wyniszczyła handel i przemysł, uczyniła jeszcze nieznośniej-szym samowładztwo arystokracji finansowej.W całej Francji opozycyjna burżuazja urządzałabankiety agitacyjne na rzecz reformy wyborczej, która miała jej zapewnić większość w Izbach iobalić ministerium giełdy.W Paryżu kryzys przemysłowy pociągnął za sobą jeszcze i ten szcze-gólny skutek, że cała masa fabrykantów i hurtowników, którzy w danych warunkach nie moglijuż robić interesów na rynku zewnętrznym, przerzuciła się na rynek wewnętrzny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trendy-girls.htw.pl